اخبارکار – در این مقاله تلاش شده است تا دلایل اصلی مهاجرت پرستاران از ایران به خارج از کشور مورد بررسی قرار گیرد.
۱. شرایط اقتصادی و حقوق پایین
یکی از مهم‌ترین دلایل مهاجرت پرستاران از ایران، حقوق و مزایای پایین نسبت به حجم کاری و مسئولیت‌های سنگین آنهاست. پرستاران در ایران معمولاً با ساعات کاری طولانی، فشار روانی بالا و وظایف پیچیده مواجه‌اند، اما دریافتی آنها در مقایسه با کشورهای توسعه‌یافته بسیار کمتر است. این مسئله باعث شده است که بسیاری از پرستاران به دنبال فرصت‌های بهتر شغلی در کشورهایی باشند که حقوق و مزایای بالاتری ارائه می‌دهند.
۲. کمبود امکانات حرفه‌ای و آموزشی
پرستاری یک حرفه حساس و نیازمند آموزش‌های مداوم و دسترسی به تجهیزات پیشرفته است. بسیاری از پرستاران در ایران با کمبود امکانات آموزشی و حرفه‌ای مواجه‌اند که مانع از پیشرفت شغلی آنها می‌شود. کشورهای پیشرفته معمولاً برنامه‌های آموزشی مستمر، فرصت‌های تحقیقاتی و امکانات مدرن را برای کادر درمان فراهم می‌کنند؛ همین امر جذابیت مهاجرت را برای پرستاران افزایش می‌دهد.
۳. فشار کاری و کمبود نیروی انسانی
کمبود نیروی انسانی در حوزه پرستاری یکی دیگر از مشکلات جدی در ایران است. تعداد پرستاران نسبت به جمعیت کشور و حجم بیماران بسیار کمتر از استانداردهای جهانی است. این مسئله موجب افزایش فشار کاری بر پرستاران شده و بسیاری از آنها را دچار فرسودگی شغلی کرده است. در مقابل، کشورهای مقصد مهاجرت معمولاً نیروی انسانی کافی دارند و شرایط کاری متعادل‌تری را ارائه می‌دهند.
۴. نبود امنیت شغلی
یکی دیگر از عوامل مهم مهاجرت پرستاران، نبود امنیت شغلی کافی است. بسیاری از پرستاران با قراردادهای کوتاه‌مدت یا شرایط استخدام نامطمئن مواجه‌اند که آینده شغلی آنها را مبهم می‌کند. این در حالی است که کشورهای مقصد مهاجرت معمولاً امنیت شغلی بیشتری برای کادر درمان فراهم می‌کنند.
۵. مسائل اجتماعی و فرهنگی
مسائل اجتماعی نیز نقش مهمی در تصمیم‌گیری پرستاران برای مهاجرت دارند. برخی از پرستاران ممکن است به دلیل نبود احترام کافی به حرفه‌شان یا نگاه نامناسب اجتماعی نسبت به کادر درمان تصمیم به ترک کشور بگیرند. در کشورهای مقصد مهاجرت، معمولاً جایگاه اجتماعی پرستاران بالاتر است و این امر انگیزه‌ای برای مهاجرت ایجاد می‌کند.
۶. فرصت‌های بهتر برای زندگی و آینده خانواده
بسیاری از پرستاران علاوه بر مسائل شغلی، به دنبال فراهم کردن آینده‌ای بهتر برای خود و خانواده‌شان هستند. کیفیت بالای زندگی، امکانات رفاهی بهتر، آموزش مناسب برای فرزندان و امنیت اجتماعی بیشتر در کشورهای مقصد مهاجرت عواملی هستند که پرستاران را به ترک کشور ترغیب می‌کنند.
۷. سیاست‌های مهاجرتی کشورهای مقصد
کشورهای توسعه‌یافته مانند کانادا، استرالیا، آلمان و انگلستان معمولاً سیاست‌های مهاجرتی جذابی برای جذب نیروی کار متخصص در حوزه سلامت دارند. این کشورها با ارائه ویزاهای کاری آسان‌تر، حمایت مالی برای اقامت اولیه و فرصت‌های رشد شغلی، شرایط مناسبی برای مهاجرت پرستاران فراهم کرده‌اند.
راهکارهای کاهش مهاجرت پرستاران
برای کاهش روند مهاجرت پرستاران از ایران، لازم است اقداماتی اساسی انجام شود:
۱-افزایش حقوق و مزایا: دولت باید تلاش کند تا حقوق پرستاران را متناسب با حجم کاری و مسئولیت‌هایشان افزایش دهد.
۲- بهبود شرایط کاری: کاهش فشار کاری با استخدام نیروی انسانی بیشتر و ایجاد محیط کاری مناسب‌تر می‌تواند انگیزه مهاجرت را کاهش دهد.
۳-سرمایه‌گذاری در آموزش: ارائه دوره‌های آموزشی پیشرفته و فرصت‌های تحقیقاتی می‌تواند رضایت حرفه‌ای پرستاران را افزایش دهد.
۴_ توجه به امنیت شغلی: ایجاد قراردادهای بلندمدت و تضمین آینده شغلی پرستاران می‌تواند از خروج آنها جلوگیری کند.
۵- ارتقای جایگاه اجتماعی: فرهنگ‌سازی درباره اهمیت حرفه پرستاری و افزایش احترام اجتماعی نسبت به این گروه ضروری است.
نتیجه‌گیری
مهاجرت پرستاران از ایران به خارج از کشور یک مسئله چندوجهی است که ناشی از عوامل اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و حرفه‌ای است. برای مقابله با این چالش، نیاز به برنامه‌ریزی دقیق و سیاست‌گذاری مناسب وجود دارد تا بتوان شرایطی فراهم کرد که پرستاران به جای ترک کشور، در داخل ایران احساس رضایت و امنیت کنند. توجه به این مسئله نه تنها موجب حفظ نیروی انسانی متخصص در حوزه سلامت می‌شود، بلکه تأثیر مستقیمی بر کیفیت خدمات درمانی در کشور خواهد داشت.
