گفته میشود که کارکنان سازمان را ترک نمیکنند. آنها مدیران خود را ترک میکنند. اما وقتی مدیران استعفا میدهند چطور؟ چرا کسی که سخت کار کرد تا به یک موقعیت تصمیمگیری در سطح بالاتر برسد، تصمیم میگیرد فقط بلند شود و برود؟
استخدام یک تعامل دوطرفه است. اگر انتخاب اشتباه صورت پذیرد فرقی نمیکند که کارفرما اشتباه استخدام کند یا متقاضی در سازمانی که مطابق نظرش نیست استخدام شود. در این نوشته به تکنیک هایی برای جلوگیری از انتخاب اشتباه از دید کارفرما(استخدام اشتباه) در خلال مصاحبه استخدام اشاره شده است.
این روزها بسیاری از کارفرماها از کارجوهای تازهکار، سابقه کار میخواهند و مدیران استخدام، کارجویی را ترجیح میدهند که چند سال تجربه یا حتی مدرک پیشرفته داشته باشد - آن هم برای مشاغلی که ردهپایین محسوب میشوند.
جدیدترین گزارش بازارکار آمریکا، نشان میدهد که رشد استخدامی در ماه ژوئیه کاهش یافته و بسیار کمتر از انتظارات اقتصاددانان بوده است. نرخ بیکاری هم به ۴.۳درصد رسیده که بالاترین میزان سه سال گذشته است. نگاهی به شبکههای اجتماعی هم حاکی از داستانهای وحشتناکی است. جویندگان کار مجبورند برای بیش ازهزار آگهی شغلی درخواست دهند و ماهها و حتی یک سال دنبال کار بگردند تا در نهایت شغلی گیرشان بیاید.
مصاحبه با کارجوها فقط با هدف ارزیابی مهارتهای فنی و ارتباطی آنها انجام نمیشود، بلکه باید طی آن به این نتیجه نیز برسی که آیا کارجوی مربوطه در بلندمدت گزینه مناسبی برای تیم و شرکت هست یا خیر؟ به بیان سادهتر، آیا با تیم و شرکت هماهنگ است یا خیر؟ احتمالا این سوال برایت پیش میآید که چطور؟
نسل زدیها نهتنها گونههای ارتباطی سریعتر را ترجیح میدهند، بلکه از انبوه ایمیلهای دریافتی هم خستهاند. نظرسنجی اخیر پلتفرم آموزش زبان بابل هم نشان داد که اکثر قریب به اتفاق نسل زدیها حجم ایمیلهای دریافتی کاریشان را استرسزا میدانند. علاوه بر آن، بسیاری از این ایمیلها هرگز باز نمیشوند. ۳۶درصد از کارکنان نسل زد گفتهاند […]
به دلایل مختلف ممکن است بین تصدی دو شغل توسط شما فاصلهای اتفاق بیفتد. ممکن است مدتی را به گذراندن دوره آموزشی یا تحصیلی بگذرانید، در جستوجوی کار باشید، به مسافرت طولانیمدت رفته باشید یا از یک عضو بیمار خانواده مراقبت کرده باشید، در هر صورت ایجاد شدن فاصله زمانی در رزومه گریزناپذیر است. بنابراین، از گنجاندن یک سال یا بیشتر فاصله زمانی در رزومه خود نترسید.
امنیت روانی کارکنان یکی از موضوعاتی است که در سالهای اخیر بهشدت مورد توجه قرار گرفته است. بالا بودن سطح امنیت روانی کارکنان در محیط کار باعث میشود بهرهوری فردی و سازمانی افزایش یابد و افراد در زمانی که مشغول فعالیت برای سازمان یا شرکت متبوعشان هستند احساس آرامش و آسایش کنند و در نتیجه از کار کردن لذت ببرند و کمتر به فکر جابهجایی و ترک شغل بیفتند.
یکی از دغدغههایی که تقریبا همه ما با آن مواجه میشویم این است که چگونه شغل مناسب خودمان را پیدا کنیم. تا کنون در مقاله های متعدد و از زوایای مختلف به این موضوع پرداخته ایم. این مقاله نیز در 8 گام شما را با نحوه انتخاب شغل آشنا می سازذ.
طراحی یک فرآیند مصاحبه تاثیرگذار و فراگیر برای افراد دارای معلولیت یا افرادی که سبک یادگیری متفاوتی دارند، هم فضای استعدادیابی را گستردهتر میکند و هم محیط کار عادلانهتری ایجاد میکند. برای مدیرانی که مسوول استخدام هستند، این کار نیازمند یک رویکرد متفکرانه و وظیفهشناسانه است. حال باید از کجا آغاز کنید؟ چه اقداماتی را میتوانید برای برآوردن نیازهای داوطلبان انجام دهید؟ چگونه از معیارهای ارزیابی منسجم و یکپارچه حمایت میکنید؟ و چگونه محیطی را ایجاد میکنید که در آن همه داوطلبان فرصتهای یکسانی را برای نشان دادن نقاط قوت خود داشته باشند؟