از پدیده اجاره مدرک بهعنوان اقدامی پرخطر و غیرقانونی یاد میشود. با این وجود در حال انجام و عادی شدن است. عملی که گفته میشود نبود نظارت، فشار اقتصادی و مدرکگرایی دلیلِ بروز و تبدیل شدن آن به تهدیدی برای سلامت و امنیت جامعه است.
کارگردان سینما در چهارمحال و بختیاری گفت: مهمترین مشکل سینماگران استان، نبود کار است لذا بسیاری از هنرمندان استان ناچارند کار حرفهای خود را در تهران دنبال کنند.
وضعیت بیمه بازنشستگی و معیشت هنرمندان مسئله مهمی است که سالهاست مورد مطالبه قرار دارد اما به نظر میرسد حل ریشهای این مشکل و از طرف دیگر ایجاد کد شغلی مستقل به این زودی امکان پذیر نیست.
با وجود شکاف مهارتی و گلایههای مکرر، صنعت ایران هنوز بهترین نیروی خود را از دانشگاه میگیرد؛ وزیر علوم در عین حال که از بازنگری ۴۰۰ رشته و ۱۱ هزار قرارداد مشترک خبر میدهد، تاکید دارد راهحل، همکاری پایدار آموزش و صنعت است.
پزشک بودن تنها یک شغل نیست؛ رسالتی است سنگین که با جان انسانها گره خورده است. جامعه از پزشکان انتظار دارد همیشه آماده، صبور و مهربان باشند؛ حتی در سختترین شرایط. اما پشت این روپوش سفید، دنیایی از رنجها، فشارها و دغدغهها نهفته است که شاید کمتر دیده شود.
بررسیهای یک پژوهش نشان میدهد که محدود کردن فرصتهای شغلی برای زنان، بهطور مستقیم بر تصمیم آنها برای ادامه تحصیل در دانشگاه تاثیر میگذارد. در سال ۲۰۱۰، بر اساس تصمیمات حاکمیتی، استخدام زنان در بخش دولتی از ۵۵.۳درصد به ۲۴.۸درصد کاهش یافت. این سهمیهبندی، تاثیر فوری و قابلتوجه بر تحصیلات زنان گذاشت و نرخ حضور زنان در دانشگاه که پیش از این ۴۶.۸درصد بود، ۱۱.۴واحد درصد کاهش یافت.
زهرا نژادبهرام، عضو پیشین شورای شهر تهران می گوید شهرداری و پیمانکاران حق نداشتند نیروهای غیرقانونی را به خدمت بگیرند و حالا هم نمیتوانند بابت پیامدهای این تخلف، طلبکار باشند.
طبابت، حرفه ای است که با جان مردم سر و کار دارد و همین ویژگی خاص، این حرفه را مقدس و مبرا از ناپاکی ها ساخته است.
بیشتر مدیران در طول دوران حرفهای خود، در شرکتهای مختلفی مشغول به کار میشوند. این تغییر مشاغل، گاهی فقط نیازمند انطباق با شغل و شرکت جدید نیست، بلکه به دلیل تغییر صنعت، ممکن است نیازمند پیشروی در قلمرویی ناشناخته باشد.
یک نظرسنجی جهانی نشان میدهد که نگرش به هوش مصنوعی، جهان را دو دسته کرده است؛ کشورهای در حال توسعه در آسیا و آفریقا با خوشبینی آن را یک فرصت میدانند، در حالی که کشورهای توسعهیافته غربی با احتیاط و نگرانی با آن مواجه هستند. با این وجود، ترس از بیکاری و نیاز به قانونگذاری دغدغهای مشترک در سراسر جهان است.