طراحی هوش مصنوعی و نیاز به داده ها
هوش مصنوعی برای انجام وظایف خود، به داده‌های کافی و کیفیت بالا نیاز دارد تا بتواند دقت انجام کار را با استفاده از الگوریتم‌هایی که درست طراحی شده اند بالا ببرد.
کارفرمایان می‌توانند از داده‌هایی مانند رزومه‌ها، اطلاعات شغلی و عملکرد کارکنان قبلی استفاده کنند تا داده‌های کافی برای هوش مصنوعی جمع‌آوری شود ، آنها می‌توانند به طور دقیق‌تر به دنبال الگوهایی برای شناسایی کارجوهای مناسب برای پست‌های شغلی باشند.
همچنین، برای استفاده از هوش مصنوعی ، اطلاعات موجود باید پالایش شوند تا بتوانند داده‌های بهتری را برای انتخاب گزینه مناسب به الگوریتم‌های هوش مصنوعی ارائه کنند.
نقش هوش مصنوعی در فرآیند بررسی رزومه
۱-تجزیه و تحلیل رزومه
هوش مصنوعی با استفاده از الگوریتم‌های پردازش زبان طبیعی، متن رزومه‌ها و فرم‌های درخواست شغل را تحلیل می‌کند و از آنها مهارت‌ها، تجربیات و تحصیلات کارجو را استخراج کرده سپس با استفاده از الگوریتم‌های یادگیری ماشین، نیازمندی‌های شغلی را استخراج می‌کند و با مهارت‌ها، تجربیات و تحصیلات کارجو مقایسه می‌کند. سپس، با توجه به این مقایسه، میزان تطابق کارجو با نیازمندی‌های شغلی را بررسی کرده و امتیازی برای هر کدام از نیازمندی‌های شغلی در نظر می‌گیرد. در نهایت، بادرنظر گرفتن امتیازهای مربوطه ، نمره کل کارجو برای شغل مورد نظر محاسبه می‌شود.
بنابراین ، هوش مصنوعی می‌تواند به صورت خودکار و با دقت بالا، عملکرد و مهارت‌های کارجو را بررسی کند و از این طریق، به شرکت‌ها و کارفرمایان کمک کند تا رزومه‌هایی را که با نیازمندی‌های شغلی مطابقت دارند، به راحتی شناسایی کنند. همچنین، با استفاده از هوش مصنوعی، می‌توان از بررسی سریع و دقیقی از میزان تخصص کارجوها و انجام پیش‌بینی‌های در مورد عملکرد آینده آنها در شغل مورد نظر استفاده کرد.
۲-تشخیص موارد غیر واقعی در رزومه
با استفاده از هوش مصنوعی، شرکت‌های کاریابی می‌توانند به طور دقیق‌تری به دنبال رزومه‌هایی باشند که شامل اطلاعات درست و صحیح باشند و موارد غیر واقعی در آنها وجود نداشته باشد. سیستم‌های هوشمند با استفاده از پردازش زبان طبیعی و تحلیل متن، می‌توانند به تشخیص این موارد در متن رزومه ها کمک کنند. در واقع، یکی از کاربردهای پردازش زبان طبیعی در هوش مصنوعی، تشخیص همین موارد است.
تشخیص فوق توسط سیستم‌های هوشمند با استفاده از پردازش زبان طبیعی، به صورت خودکار و با تحلیل محتوای متن، صورت می گیرد . برای مثال، اگر یک متن شامل ادعاهای نامعقول و ناسازگار با واقعیت باشد، سیستم با تحلیل متن و استفاده از الگوریتم‌های پیچیده‌ای مانند شبکه‌های عصبی و یادگیری عمیق و شناسایی الگوهای زبانی، به تشخیص آن کمک می کند.
همچنین الگوریتم‌های هوش مصنوعی می‌توانند از روی الگوهایی که در رزومه‌های درست و صحیح وجود دارد، به دنبال رزومه‌هایی بگردند که از این الگوها پیروی نمی کنند.
بدین ترتیب بررسی وضعیت کارجو با هوش مصنوعی علاوه برصرفه جویی در زمان و هزینه ، دقت در انتخاب صحیح کارجو را نیز بالا می برد.
نقش هوش مصنوعی در مصاحبه های شغلی
هوش مصنوعی می‌تواند به شرکت‌های کاریابی کمک کند تا فرآیند مصاحبه را بهبود بخشند. با استفاده از هوش مصنوعی، شرکت‌های کاریابی می‌توانند به طور دقیق‌تری به دنبال کارجوهای مناسب برای پست‌های شغلی بگردند و بررسی‌های بیشتر و گسترده‌تری از مهارت‌ها، تجربیات و ویژگی‌های شخصیتی کارجوها انجام دهند.
یکی از روش‌هایی که هوش مصنوعی می‌تواند در فرآیند مصاحبه کمک کند، استفاده از ربات‌های چت است. ربات‌های چت می‌توانند با کارجوها در مورد مهارت‌ها، تجربیات و ویژگی‌های شخصیتی ارتباط برقرار کرده و صحبت کنند و به طور خودکار اطلاعات مربوط به آنها را دریافت و ثبت کنند. برقراری ارتباط و صحبت هم به صورت نوشتاری و هم به صورت گفت و گو امکان پذیر است .
همچنین، هوش مصنوعی می‌تواند به شرکت‌های کاریابی کمک کند تا بر اساس پرسش‌های خودکار و مشخص از کارجوها بازخوردهای منفی و مثبت مصاحبه را دریافت کنند.
بنابراین، هوش مصنوعی به بهبود فرآیند مصاحبه کمک کرده و آنرا بهبود می بخشد و این امکان را می دهد که درخواست کننده مناسب یک فرصت شغلی با کمترین هزینه ودرکوتاه ترین زمان شناخته شود
اثرات منفی هوش مصنوعی درمصاحبه
استفاده از هوش مصنوعی در فرآیند مصاحبه می‌تواند پیامدهای منفی داشته باشد و به کارجویان آسیب بزند.برخی از مشکلاتی که ممکن است برای کارجوها به وجود آیند شامل موارد زیر می‌شود:
۱- شکست حریم خصوصی:استفاده از هوش مصنوعی در فرآیند مصاحبه ممکن است باعث شود که اطلاعات حساس و شخصی کارجوها به طور ناخواسته در دسترس الگوریتم‌های هوش مصنوعی قرار بگیرند و حریم خصوصی کارجویان یا متقاضیان مشاغل شکسته شود. بنابراین، برای حفظ حریم خصوصی آنها ، باید از مکانیزم‌هایی برای حفاظت از اطلاعات حساس استفاده شود و درصورت استفاده از خدمات شرکت های ارائه کننده سیستم هوش مصنوعی تضمین مناسب جهت محرمانه نگه داشتن این اطلاعات و عدم استفاده تجاری و غیره از آنها گرفته شود.
۲– تبعیض: تا کنون کارجویان نگران همه جور تبعیض در فرآیند استخدامی و یا به زبان خودمان پارتی بازی بودند ، شاید موجب تعجب شود که در انتخاب هوش مصنوعی نیز ممکن است تبعیض به وجود آید .
انتخاب الگوریتم‌های هوش مصنوعی ممکن است به تصمیم‌گیری بر اساس ویژگی‌های شخصیتی یا فردی خاصی منجر شود و درنتیجه درخواست کنندگان واجد شرایط یک شغل از حق اشتغال در آن محروم شوند ، ازاین رو انتخاب الگوریتم هوش مصنوعی مناسب دارای اهمیت می گردد ، کارفرمایان باید به دقت الگوریتم‌های هوش مصنوعی را انتخاب کنند و به دقت آنها را تنظیم کنند تا تبعیضی در فرآیند مصاحبه به وجود نیاید.
۳- عدم ارتباط انسانی با کارجو: استفاده از ربات‌های چت یا الگوریتم‌های هوش مصنوعی و عدم شناخت متقاضی شغل از نحوه ارزیابی توسط الگوریتم ها و فاکتورهای موثر در آنها ، ممکن است باعث ایجاد این حس در یک متقاضی شغل گردد که سیستم رایانه‌ای درک درستی از شخصیت وی پیدا نمی کند و ارزیابی درستی از توانایی های وی انجام نمی شود ، همین مسئله باث ایجاد احساسات بدبینی ، ناراحتی و بی‌اعتمادی در کارجو می شود.
هوش مصنوعی درنقش ابزار کمکی !
با وجود پیشرفت‌های چشمگیر در زمینه هوش مصنوعی، هنوز هوش مصنوعی نمی‌تواند به صورت کامل انسان‌ها را در فرایند انتخاب کارجوها جایگزین کند. این امر به دلیل تفاوت‌های بین انسان و هوش مصنوعی در بسیاری از جنبه‌ها است.
یکی از مهم‌ترین تفاوت‌ها بین انسان و هوش مصنوعی، این است که هوش مصنوعی به طور کامل قادر به درک و تفسیر عواطف، شخصیت و نیازهای فردی نیست. در حالی که انسان‌ها با توجه به تجربیات، مهارت‌ها، شخصیت و نیازهای شغلی کارجوها، می‌توانند تصمیم‌های بهتری در انتخاب کارجوها بگیرند.
همچنین، در فرایند انتخاب کارجوها، ممکن است به عواملی نظیر تجربه، شخصیت، رفتار و مهارت‌های ارتباطی کارجو نیز نیاز باشد که هوش مصنوعی در بسیاری از موارد قادر به تشخیص این عوامل نیست.
بنابراین، بهتر است در فرایند انتخاب کارجوها، با توجه به نیازهای شغلی و عواملی نظیر تجربه، مهارت‌ها، شخصیت و رفتار، تصمیمات نهایی توسط یک تیم از انسان‌ها گرفته شود. با این حال، هوش مصنوعی می‌تواند در این فرایند به عنوان یک ابزار کمکی مورد استفاده قرار گیرد و با استفاده از الگوریتم‌های یادگیری ماشین، فرآیند انتخاب کارجوها را تسهیل کند و به شرکت‌ها در انتخاب بهترین کارجوها کمک کند.
شیوه های استفاده از هوش مصنوعی
آیا همه کارفرمایان و کاریابی ها باید هوش مصنوعی خاص خود را طراحی کنند و سیستم اختصاصی داشته باشند؟
کارفرمایان می‌توانند با انتخاب یک سامانه مناسب هوش مصنوعی برای نیازهای خود، بدون نیاز به طراحی ویژه، از مزایای آن بهره‌مند شوند.
طراحی سامانه‌های هوشمند کاریابی در دنیای هوش مصنوعی ممکن است به صورت عمومی صورت گیرد، اما برای هر کارفرما به صورت ویژه و براساس نیازهای وی ، طراحی خاص هم اضافه گردد. به عبارت دیگر، سامانه‌های هوشمند کاریابی را می‌توان به صورت چند بخش تقسیم کرد: بخش‌هایی عمومی که برای تمامی کارفرمایان قابل استفاده هستند و بخش‌هایی خاص که برای هر کارفرما به صورت ویژه طراحی می‌شوند.
بخش‌هایی از سامانه‌های هوشمند کاریابی شامل عملیات مربوط به جستجوی کارجویان، فیلتر کردن، ارزیابی و انتخاب کارجویان، برنامه‌ریزی مصاحبه و تعیین مراحل پذیرش کارجویان هستند. این بخش‌ها معمولاً برای تمامی شرکت‌ها قابل استفاده هستند و بر اساس نیاز شرکت، می‌توانند بهبود یابند.
اما بخش‌های دیگر سامانه‌های هوشمند کاریابی، مانند الگوریتم‌های پیشنهاد دهنده، براساس تجربیات کارفرما و نیازهای مخصوص آن طراحی می‌شوند. به عنوان مثال، یک کارفرکا ممکن است نیاز داشته باشد که سامانه هوشمند قابلیت تشخیص مهارت‌های خاصی را در کارجویان داشته باشد که برای وی مهم هستند. بنابراین، در این مورد خواست کارفرما درنظر گرفته شده و به صورت ویژه طراحی مورد نظر انجام می‌شود.
شرکت jobpal از شرکت هایی است که به کارفرمایان مختلف خدماتی در زمینه هوش مصنوعی ارائه می کند که با مراجعه به سایت jobpal.ai می توان با شیوه کار آن آشنا شد.
کلام آخر:
تا کنون برای استفاده از تکنولوژی روز و فضای مجازی هزینه های زیادی درکشور ما پرداخت شده و مدعیان فراوانی به خصوص درحوزه های اشتغال و استخدام سعی کرده اند بازار موجود را در دست گرفته و بهره برداری اقتصادی بنمایند و متاسفانه در بسیاری از موارد نیز کار محدود به کپی برداری از کارهای دیگران شده وبومی سازی صورت نگرفته است .مثال بارزی از سردرگمی دراین بخش فعالیت های وزارت تعاون ، کار و رفاه اجتماعی است که خود را متولی اصلی اشتغال کشور می داند و تاکنون با اسامی مختلف چندین سامانه طراحی کرده و کار طراحی سامانه ها را نیز همیشه با بوق وکرنا در رسانه ها اعلام کرده وپس از یک دوره و با تعویض مدیران ، عده ای در آن همان وزارتخانه پیدا شده وسامانه طراحی شده را فاقد کاربری دانسته اند و باز داستان درکشور تکرار شده است .
اگربخواهیم هوش مصنوعی را به کار بگیریم که این نیز دور از انتظار نیست برای عدم تکرار سناریوی قدیمی طراحی متعدد سایت ها باید از گذشته درس بگیریم و راهی نیست جزاینکه در نگاه کارگزاران دولت تغییر ایجاد شود و متولیان دولتی کار را دراین حوزه به بخش خصوصی بسپارند و صرفا نقش حمایتی و نظارتی داشته باشند ، قطعا کاربری هوش مصنوعی که درحال تسخیر حوزه های مختلفی کاری درسراسر دنیاست توسط بخش خصوصی و باسرمایه این بخش بهتر انجام می شود تا درحوزه دستگاه های دولتی که هم ثبات ندارند و هم فاقد نیروی انسانی دارای دانش و آگاهی لازم برای برنامه ریزی و مدیریت دراین بخش هستند.
