این تجمع تا پاسی از شب نیز ادامه داشت. شوک واردشده، نه‌تنها صدای هر دو جریان اصلی حرفه وکالت (حامیان اکثریت هیئت مدیره کنونی و منتقدین آنان) را درآورد؛ بلکه برای نخستین بار نفر اول منتخبین نیز همان شب اعتراض خود را به وجود شبهه اعلام نمود که تاکنون در همه ادوار انتخابات (چه کانون وکلا و چه دیگر انتخابات صنفی و غیرصنفی) بی‌سابقه بوده است.
شنبه ۱۰ خردادماه ۱۴۰۴ روزی ماندگار در تاریخ کانون وکلا بود؛ هنوز خواندن اسامی منتخبین توسط بهنام حبیب‌زاده‌مؤمن، رئیس هیئت نظارت بر سی‌وسومین دوره انتخابات کانون وکلای دادگستری مرکز، به پایان نرسیده بودکه فریاد جمع زیادی از وکلای رو به روی ساختمان میدان آرژانتین به هوا برخاست! این تجمع تا پاسی از شب نیز ادامه داشت. شوک واردشده، نه‌تنها صدای هر دو جریان اصلی حرفه وکالت (حامیان اکثریت هیئت مدیره کنونی و منتقدین آنان) را درآورد؛ بلکه برای نخستین بار نفر اول منتخبین نیز همان شب اعتراض خود را به وجود شبهه اعلام نمود که تاکنون در همه ادوار انتخابات (چه کانون وکلا و چه دیگر انتخابات صنفی و غیرصنفی) بی‌سابقه بوده است.
در ادامه دلایلی که بدنه جامعه وکالت را نسبت به نتیجه اعلام‌شده مردد نموده است، فهرست‌وار بیان می‌شود:
۱- انتخابات رقابتی، پرشور و سالم ۱۹ مهرماه ۱۴۰۳ یک ماه بعد، یعنی ۱۹ آبان طی دادنامه‌ای از سوی دادگاه عالی انتظامی قضات به بهانه تخلف تبلیغاتی چند داوطلب در روز رأی‌گیری ابطال شد. این نخستین بار در تاریخ کانون وکلا بود که تصمیم جمعی وکلا مورد قبول قرار نمی‌گرفت. استعفای دسته‌جمعی اعضای هیئت نظارت بر انتخابات، استعفای دو عضو هیئت نظارت جدید، تعیین بسیار دیرهنگام زمان برگزاری انتخابات (۱ خرداد ۱۴۰۴) و ردصلاحیت بیشتر منتخبین انتخابات ۱۹ مهر در مرحله بررسی صلاحیت‌ها همه را بی‌انگیزه کرد.
۲- گرچه در تبصره ماده ۱۷ «آیین‌نامه اجرایی لایحه استقلال کانون وکلای دادگستری» (۱۴۰۰) بیان گردیده: «در صورت فراهم بودن امکانات فنی، به تشخیص هیئت نظارت، برگزاری تمام یا بخشی از انتخابات از جمله تشکیل جلسه هیئت عمومی و رأی‌گیری و شمارش آراء، به صورت الکترونیکی و یا برخط مجاز است»؛ اما هیچ اجباری در کار نبود و با توجه به کاهش استان‌های عضو کانون مرکز به دو استان که بیش از۹۰ درصد وکلا در تهران متمرکزند، تعداد کم شرکت‌کنندگان، وجود شبهاتی به دلیل ابطال انتخابات گذشته، نبود زیرساخت و… برگزاری برخط انتخابات خود موجب بروز ابهاماتی حتی پیش از رأی‌گیری بود؛ به‌ویژه اینکه مانند گذشته برگ رأیی برای بازشماری و رفع شبهات نامزدهای معترض وجود ندارد.
۳- اسفندماه قرار شد که روز رأی‌گیری پنجشنبه ۱ خرداد باشد؛ اما ناگهان تنها سه روز قبل از موعد رأی‌گیری، هیئت نظارت بر انتخابات به بهانه تعطیلی روز پنجشنبه به دلیل بخش‌نامه دولت در زمینه صرفه‌جویی در مصرف انرژی، روز رأی‌گیری را از پنجشنبه ۱ خرداد به شنبه ۱۰ خرداد تغییر داد! جدای از اینکه پنجشنبه به دلیل تعطیل بودن دادگستری در عرف وکالت دو دهه استروز تعطیل محسوب می‌گردد، و همچنین مطلع بودن هیئت نظارت از بخش‌نامه دولت از مدت‌ها قبل؛ تأخیر ۹ روزه، خلاف ماده ۱۶ آیین‌نامه پیش‌گفته است که بیان می‌دارد: «چنانچه روز جلسه مصادف با تعطیلی باشد، ضمن اطلاع‌رسانی جلسه روز بعد تشکیل می‌شود…» و روز بعد یعنی شنبه ۳ خرداد.
۴- گرچه هیئت نظارت بر انتخابات بارها اعلام کرده بود رأی‌گیری به شکل «تلفیقی» یعنی آنلاین و غیرآنلاین برگزار می‌شود؛ هزاران وکیلی که روز انتخابات به محل کانون وکلای دادگستری مرکز آمدند مشاهده نمودند که تنها راه رأی دادن آنلاین بوده و روش دیگری در نظر گرفته نشده است!
۵- در دو دهه گذشته که شاهد رقابت‌های انتخاباتی بوده‌ام، به شکل معمول دو یا سه فهرست اصلی با یکدیگر رقابت می‌کردند و اکثریت از یکی تشکیل می‌شد؛ اما در این دوره سه نفر اول از یک فهرست، و باقی افراد از فهرست رقیب با حضور چند فرد ناشناخته هستند که غیرهمگون و غیرمنطقی است.
۶- افزایش چشم‌گیر آرای چهار نفر از ۱۲ منتخب از ۱۹ مهر ۱۴۰۳ تا ۱۰ خرداد ۱۴۰۴ بسیار شگفت‌انگیز است: رأی این چهار نفر به ترتیب از ۳۵۶ به ۲۱۱۳، از ۲۴۷ به ۲۵۵۶، از ۱۶۹ به ۲۰۳۰ و در یک مورد بسیار عجیب از ۲۷ به ۲۰۳۸ (حدود دو برابر دنبال‌کنندگان صفحه او در اینستاگرام!) افزایش یافته که در انتخابات وکلا بی‌سابقه است! تغییر ۱۰ تا ۳۰ درصدی عادی است؛ اما ۷۵ برابر شدن آراء خیر. به‌ویژه که ایشان تبلیغات چندانی نداشته‌اند.
۷- ریخت و پاش بسیار مفصل یکی از نامزدها چند شب پیش از رأی‌گیری که مورد اعتراض پیشکسوتان جامعه وکالت قرار گرفت و او حالا در فهرست نهایی است.
خوشبختانه این نتایج نهایی نیست، و حالا باید دید هیئت نظارت بر انتخابات به وظیفه خود طبق ماده ۲۴ آیین‌نامه چگونه عمل می‌کند و آیا اعتماد جامعه وکالت جلب می‌شود؟
