گفتنی است که این مشکل مختص به صنعت آلومینیوم نبوده و اکثر تولیدکنندگان به دلیل عدم‌تمایل مشتریان به خرید نقدی، ناچار به فروش محصولات به صورت مدت‌‌‌دار هستند؛ این در حالی است که تولیدکنندگان مواد اولیه، محصولات خود را فقط به صورت نقدی به تولیدکنندگان صنایع پایین‌‌‌دستی عرضه می‌‌‌کنند.
علاوه بر این مشکلات، میزان تقاضا برای پروفیل آلومینیومی کاهش یافته و بازار مصرف دچار رکود شده است، اما برخی از شرکت‌های بزرگ که برند مشهوری دارند، از وضعیت بهتری برخوردار هستند. در این شرایط میزان تولید و فروش واحدهای تولیدی کوچک‌‌‌مقیاس بسیار پایین است و دولت نیز هیچ حمایتی از کسب و کارهای زودبازده به عمل نمی‌‌‌آورد و در مقابل تمرکز خود را روی شرکت‌های بزرگ قرار داده است؛ در صورتی که در گذشته واحدهای کوچک‌‌‌مقیاس از حمایت‌‌‌های لازم برخوردار بودند. در حال حاضر به سبب تعیین شرایط دشوار برای ارائه تسهیلات از سوی بانک‌‌‌ها مانند ارائه وثیقه‌‌‌های ملکی معتبر و معدل حساب بالا، تولیدکنندگان امکان اخذ وام را ندارند؛ صنعتگران برای اخذ وام، باید مبلغ مشخصی را در بانک سپرده‌‌‌گذاری کنند و این در حالی است که بعد از سپری کردن مراحل دشوار و طولانی نیز ممکن است موفق به دریافت تسهیلات نشوند. تمام این موانع و شرایط باعث می‌‌‌شوند تا تولیدکنندگان منصرف شده و برای اینکه با مشکلات بیشتری مواجه نشوند، به دنبال اخذ وام نباشند.
کمبود نیروی کار، گره کور ریسمان صنعت
در حال حاضر یکی از مشکلات اصلی دیگر ما و اکثر تولیدکنندگان در کشور، کمبود نیروی کار ماهر است. متاسفانه این مشکل به حدی حاد است که برخی از سازمان‌های دولتی که در گذشته پس از برگزاری آزمون‌‌‌های ورودی و ارزیابی دقیق داوطلبان، نیروی انسانی را استخدام می‌‌‌کردند، اکنون برای جذب نیرو در سطح شهر اقدام به نصب تابلوهای تبلیغاتی کرده‌‌‌اند. باید گفت اکنون افراد در مشاغلی که حقوق ماهانه هفت یا هشت میلیون تومانی دارند، مشغول به‌‌‌کار نمی‌‌‌شوند، زیرا هزینه‌‌‌های زندگی و هزینه‌‌‌های تامین مایحتاج اولیه بسیار افزایش یافته است. گفتنی است که این مشکل نشات گرفته از تصمیمات غیرکارشناسی مسوولان است؛ زیرا میزان حقوق پایه تعیین شده جوابگوی نیاز نیروی کار نیست و از سوی دیگر پرداخت حتی این مبلغ کم برای تولیدکنندگان صنایع پایین‌‌‌دستی که امکان افزایش قیمت محصول و در پی آن افزایش درآمد را ندارند، ممکن نیست؛ در صورتی که شرکت‌های بزرگ و تولیدکنندگان مواد اولیه به راحتی امکان پرداخت حقوق‌‌‌های بالاتر به کارکنان خود را دارند. ضمنا قیمت محصولات نسبت به سال گذشته افزایش نیافته و در مقابل دولت به طور کامل ۹درصد ارزش افزوده را از تولیدکنندگان مطالبه می‌‌‌کند؛ اگر تولیدکنندگان امکان افزایش قیمت محصول نهایی را داشتند، به راحتی قادر به پرداخت حقوق و کسب رضایت بیشتر کارکنان بودند.
افرادی که در خطوط تولید پروفیل به‌‌‌کار گرفته می‌‌‌شوند، باید از مهارت کافی برخوردار باشند که متاسفانه همان طور که ذکر شد تولیدکنندگان با چالش کمبود نیروی متخصص مواجه هستند؛ البته افراد تازه‌‌‌کار هم می‌توانند پس از کسب مهارت‌‌‌های لازم در کارگاه مشغول به فعالیت شوند، اما چالش بعدی اینجاست که اکثر افراد به‌‌‌‌‌‌رغم زمان و هزینه‌‌‌ای که صرف آموزش آنها شده، تمایلی به ادامه کار در مجموعه نداشته و منصرف می‌‌‌شوند. عدم‌تمایل نیروی کار ایرانی به فعالیت در واحدهای صنعتی باعث شده تا کارفرمایان برای رفع نیاز خود، از نیروی کار خارجی استفاده کنند.
علاوه بر چالش کمبود نیروی کار، محدودیت‌‌‌های انرژی نیز یکی از مشکلات مشترک صنعتگران در کشور است؛ اکثر واحدهای صنعتی در فصل تابستان با قطعی برق و در فصل زمستان با قطعی گاز مواجه هستند. به عنوان مثال ما در تابستان با دو روز قطعی برق در هفته و در زمستان سال گذشته حدود ۱۰ روز با قطعی گاز روبه‌‌‌رو شدیم. در این شرایط تولیدکنندگان برای جبران عقب‌‌‌ماندگی‌‌‌ها، پرداخت حقوق کارکنان و تحویل به‌‌‌موقع محصولات به مشتریان، به دنبال فعالیت در روزهای تعطیل هستند، اما به دلیل عدم‌تمایل کارکنان، موفق به اجرای این کار نمی‌‌‌شوند. که با توجه به قیمت مولدهای برق و قیمت گازوئیل، خرید مولد برای ما مقرون به صرفه نبود و به همین دلیل در زمان محدودیت‌‌‌های انرژی، ناچار به تعطیل کردن مجموعه شدیم.
