بر اساس گزارش منتشرشده در نیویورک تایمز، این امر برای برخی، باعث شده است که به‌طور کامل از پس‌انداز برای بازنشستگی اجتناب کنند.
این کشور طی کمتر از سه دهه، از جامعه جوان به جامعه پیر تغییر کرده است. هفت سال متوالی کاهش زاد و ولد، روزی را نشان می‌دهد که تعداد افراد کمتری نسبت به بازنشستگان کار می‌کنند.
به گزارش بی‌بی‌سی، حدود ۳۰۰ میلیون شهروند چینی بین ۵۰ تا ۶۰ ساله قرار است که یک دهه آینده بازنشسته شوند.
مشخصات جمعیتی که به سرعت در حال تغییر است، فشار زیادی را بر سیستم بازنشستگی با بودجه کمتر وارد می‌کند. میانگین سن بازنشستگی ۵۴ سال که در میان پایین‌ترین سن بازنشستگی در جهان قرار دارد، این استرس را شدیدتر کرده است.
کندی شدید اقتصادی باعث می‌شود بسیاری از افراد بیکار شوند یا فضای کمی برای کنار گذاشتن پول داشته باشند. مشکل برنامه‌های بازنشستگی با بودجه کم فقط مختص چین نیست اما مشکلات جمعیتی و اقتصادی آن اعتماد به سیستم بازنشستگی را متزلزل می‌کند.
چین به سرعت در حال پیر شدن است به‌طوری‌که در ربع قرن آینده، ۵۲۰ میلیون نفر یا نزدیک به ۴۰ درصد از جمعیت فعلی آن، بیش از ۶۰ سال سن خواهند داشت. بر اساس گفته آکادمی علوم اجتماعی چین، موسسه تحقیقاتی دولتی، طی دهه آینده حقوق بازنشستگی عمومی تمام خواهد شد.
تائو وانگ، اقتصاددان ارشد چین در شرکت خدمات مالی یو بی اس (UBS) گفت: به دلیل پیری جمعیت، مردم در مورد حقوق بازنشستگی آینده خود تردید دارند. آنان نگرانند که در آینده پرداخت کمتر شود.
وانگ خاطرنشان کرد که رهبران چین می‌توانند با افزایش سن بازنشستگی به‌طور وحشتناکی پایین، شروع به مقابله با این مشکل کنند. آنان در مورد انجام این کار به تدریج صحبت کرده‌اند اما هنوز اقدامی انجام نداده‌اند.
چین تا دهه ۱۹۸۰، اقتصاد برنامه‌ریزی شده داشت و شرکت‌های دولتی تا زمان مرگ به کارگران حقوق پرداخت می‌کردند. همانطور که مقامات اصلاحات بازار محور را انجام دادند، به دنبال ایجاد سیستم بازنشستگی فراگیرتر شدند.
مقامات سیستم بازنشستگی جدیدی ایجاد کردند که در نهایت بیشتر جمعیت را تحت پوشش سه رکن قرار می‌داد. اولی یک برنامه عمومی و اجباری است که با بیش از یک میلیارد نفر بیشترین ثبت نام را دارد. این طرح از یک طرح اساسی برای بیکاران در مناطق روستایی و شهری، همچنین کارگران مهاجر با پوشش بیش از ۵۵۰ میلیون نفر و طرح مبتنی بر اشتغال که ۵۰۴ میلیون کارمند را پوشش می‌دهد، تشکیل شده است.
دومین رکن سیستم بازنشستگی چین خصوصی و مبتنی بر اشتغال، برای شرکت‌ها داوطلبانه است و افراد بسیار کمتری را پوشش می‌دهد.
سومین و جدیدترین، همچنین خصوصی و داوطلبانه، مستمری شخصی است و در سال ۲۰۲۲ معرفی شد. با توجه به اینکه حقوق بازنشستگی عمومی تحت فشار مالی بیشتری قرار گرفت، مقامات شروع به ارائه مزایای مالیاتی بسیار شبیه به حساب بازنشستگی فردی در ایالات‌متحده کردند.
گسترش مستمری‌های خصوصی که هنوز در برنامه‌های آزمایشی در ده‌ها شهر است، با اخبار هشداردهنده‌ای همزمان شد؛ جمعیت چین برای اولین بار در تاریخ مدرن خود شروع به کاهش کرد.
ژوان، برنامه‌ریز نمایشگاه در پکن گفت که در مورد پنج درصد از درآمد خود که هر ماه کنار گذاشته می‌شود، زیاد فکر نمی‌کند، اما در طول سال گذشته مشکل دیگری پدیدار شد که افراد بیشتری مشارکت خود را متوقف می‌کنند یا صرفاً انصراف می‌دهند.
دالی یانگ، استاد دانشگاه شیکاگو گفت: تعداد افرادی که تصمیم گرفته‌اند به سیستم کمک نکنند یا به سیستم نپیوندند، بسیار زیاد و به‌طور قابل‌توجهی افزایش یافته است.
کارشناسان همچنین هشدار دادند که اگر چین سن بازنشستگی را تغییر ندهد، باید مزایا را کاهش دهد که به گفته آنها ممکن است در برخی موارد بیش از حد سخاوتمندانه باشد.
در سال ۲۰۲۲، متوسط پرداخت ماهانه ملی برای مستمری اشتغال عمومی ۵۰۰ دلار آمریکا و فقط ۲۸ دلار آمریکا برای مستمری پایه دولتی بود اما کمک‌ها و مزایا بر اساس شهر و استان به شدت متفاوت بود.
هزاران طرح بازنشستگی مختلف وجود دارد و هر کدام توسط مقام محلی مدیریت می‌شوند. میزان دریافتی بازنشستگان به امور مالی دولت محلی و اندازه مجموعه معینی از بازنشستگان مرتبط است. بر اساس نتایج تحقیقی، برخی از حقوق بازنشستگی حدود ۳۰ هزار شرکت‌کننده دارند.
سزار لی، ۲۷ ساله، در طرح پایه بازنشستگی عمومی ثبت نام نکرده است زیرا به گفته او، بسیار گران است. لی، توضیح داد که متوجه شده بود افراد مسن بیشتری مدعی حقوق بازنشستگی می‌شوند و تعداد کمتری از متخصصان جوان به سیستم پرداخت می‌کنند.
با کمتر شدن جوانان و افزایش سن، شکاف بین کارگران و بازنشستگان بیشتر خواهد شد.
بر اساس داده‌های اداره ملی آمار چین، در دسامبر ۲۰۲۳، نرخ بیکاری افراد ۱۶ تا ۲۴ ساله ۱۴.۹ درصد بود. این میزان برای افراد ۲۵ تا ۲۹ ساله و ۳۰ تا ۵۹ ساله به ترتیب ۱/۶ و ۹/۳ درصد بوده است.
