روز ۲۸ آبان ۱۴۰۲ در پنجاه و یکمین جلسه علنی مجلس، ادامه بررسی لایحه برنامه هفتم توسعه در دستور کار قرار گرفت و نمایندگان با تصویب بند «خ» ماده ۲۹ موافقت کردند که بر اساس آن قرار است سن بازنشستگی به صورت پلکانی به ازای سنوات باقی مانده از خدمت افزایش پیدا کند.
طبق شیوه جدید محاسبه سابقه بازنشستگی که در ضرایب سنی مختلف متفاوت است، بیمه شده به ازای میزان سابقهای که تا کنون داشته، در ردیفهای ضریبی مختلف به سابقه لازمش برای بازنشستگی افزوده میشود.
با تصویب بند الحاقی مربوط به افزایش سن بازنشستگی در برنامه هفتم توسعه در مجلس، جزئیات شیوه محاسبه افزایش در سن و سابقه بازنشستگان منتشر شده است.
بنابر این شیوه محاسبه که در ضرایب سنی مختلف متفاوت است، بیمه شده به ازای میزان سابقهای که تاکنون داشته، در ردیفهای ضریبی مختلف به سابقه لازمش برای بازنشستگی افزوده میشود. بدین ترتیب هرچه میزان سوابق نیروی کار بیمه شده قبل از شروع اجرای برنامه هفتم توسعه و ابلاغ آن توسط دولت بیشتر باشد، فرد با سابقه کمتر میتواند بازنشسته شود و هرچه سوابق کمتری قبل از اجرا و ابلاغ این شیوه جدید محاسبه بازنشستگی داشته باشد، سابقه بیشتری باید پر کند تا بتواند بازنشسته شود.
البته شیوه محاسبه در مردان و زنان متفاوت است و جدول مربوطه منطبق با ارقامی است که با مبنای بازنشستگی در ۶۲ سال سن (یعنی سن بازنشستگی معین شده در این قانون برای مردان) در نظر گرفته شده و محاسبه در مورد بانوان شاغل که سن بازنشستگی آنان ۵۵ سال است، با همین شیوه ارقام متفاوت و کمتری را در پی خواهد داشت.
بدیهی است که طبق قانون تامین اجتماعی، سنوات بیشتر سابقه در میزان مستمری فرد بازنشسته تاثیر خواهد داشت.
جداول زیر نمایانگر مقدار سابقه لازم نیروی کار پس از اجرای این شیوه محاسبه بازنشستگی با سنوات سوابق مختلف است. برای مثال فردی که تاکنون شش سال کامل کار کرده و بطور کامل حق بیمه برای او پرداخت و رد شده است، طبق این جدول ۴۰ سال در مجموع باید سابقه پر کند که به معنای آن است که ۳۴ سال دیگر نیز باید حق بیمه پرداخته و کار کند تا بتواند بازنشسته شود؛ مگر آنکه به زودتر از این ۳۴ سال به سن ۶۲ سالگی رسیده باشد (که در آن صورت با سابقه کمتری بازنشسته میشود).
در ماده ۲۹ بند «خ» به منظور کاهش ناترازی صندوق های بازنشستگی و تقویت توان صندوقها در انجام تکالیف محوله سن بازنشستگی به صورت پلکانی افزایش پیدا کرد که جزئیات آن به شرح زیر است:
بیمه پردازان با سابقه ۲۸ تا ۳۰ سال | اضافه سنوات اشتغال برای بازنشستگی ندارند |
بیمه پردازان با سابقه ۲۵ تا ۲۸ سال | اضافه کردن دو ماه به سنوات اشتغال به ازای هر سال تا بازنشستگی |
بیمه پردازان با سابقه ۲۰ تا ۲۵ سال | اضافه کردن سه ماه به سنوات اشتغال به ازای هر سال تا بازنشستگی |
بیمه پردازان با سابقه ۱۰ تا ۲۰ سال | اضافه کردن چهار ماه به سنوات اشتغال به ازای هر سال تا بازنشستگی |
یمه پردازان با سابقه ۱۰ سال | اضافه کردن پنج ماه به سنوات اشتغال به ازای هر سال تا بازنشستگی |
تبصره -۱ اجرای تمام یا بخشی از احکام فوق الذکر مشروط بر آن است که سن بیمه شده در زمان بازنشستگی برای مردان از ۶۲ سال و برای زنان از ۵۵ سال بیشتر نباشد.
تبصره -۲ اصلاحات فوق در قوانین صندوقهای بازنشستگی به استثنای صندوقهایی که حداقل سن بازنشستگی بیمه شدگان آنها از ارقام مذکور در تبصره(۱) بیشتر است به صورت دائمی اعمال می گردد.
تبصره -۳ ایثارگران و مشمولان قوانین سخت و زیان آور مشمول قوانین خاص خود هستند.
تبصره -۴ اشخاص موضوع این حکم با رضایت خود و موافقت دستگاههای ذی ربط میتوانند بدون نیاز زمانهای مذکور در بندهای(۲) الی(۵) تا سقف سن موضوع تبصره(۱) حسب مورد به خدمت ادامه دهند. خدمت مازاد بر اساس قوانین و مقررات مربوطه امکان پذیر است.
تبصره-۵ چنانچه دستگاهها به خدمات برخی از کارکنان نیاز نداشته باشند حسب مورد میتوانند بدون لحاظ زمانهای مذکور با پیشنهاد بالاترین مقام دستگاه و موافقت معاون اول رئیس جمهور بر اساس قوانین مربوط نسبت به صدور احکام بازنشستگی آنان اقدام کنند.
تبصره -۶ افرادی که تقاضای خود مایل به بازنشستگی زودتر از موعد فوق الذکر باشند، بازنشستگی آنها مطابق قوانین مربوطه و بدون رعایت بندهای(۱) تا (۵) بلامانع است و حقوق بازنشستگی آنان مطابق احکام این سند برقرارخواهد شد.