شهر اصفهان بزرگترین تولیدکننده و صادرکننده طلا در ایران است و به همین مناسبت پایتخت طلای ایران نامیده شده است؛ اما متاسفانه در سال های گذشته به علت رکود در این بازار از ۱۸۰۰ تا ۱۹۰۰ کد استاندارد و کد E به ۶۰۰ تا ۷۰۰ کد نزول پیدا کردیم و تولیدکنندگان ما از این صنعت خارج شدند که امیدواریم مجددا به همین شغل بازگشته و تولید ما به روزهای طلایی برگردد.
وی در خصوص موفقیت های حرفه‌ای خود افزود: بنده سالهای زیادی در امر خرید، فروش و صادرات طلا فعالیت کرده و در سال ۸۹ و ۹۰ موفق به کسب عنوان صادرکننده نمونه طلای ایران شدم. در همین سال‌ها عمدتا حدود ۹۰ تا ۹۵ درصد از اصفهان صادرات داشتیم و با همکاری دوستان و همکاران، توانستیم صادرات چشمگیری داشته باشیم و ارز قابل توجهی به کشور وارد کنیم.
طلایی مینایی در معرفی خود افزود: متولد ۱۳۴۰ و دارای مدرک ارشد M.B.A هستم. از سال ۵۵ وارد بازار کار شدم و هنگام تحصیل، نزد پدرم این حرفه را آموختم. این حرفه حدود ۵۰۰ سال در خانواده ما قدمت دارد و در چند نسل ادامه داشته است. البته، جد پدری بنده برای نخستین بار طلا را روی مینا کار کرده و در آن زمان به طلایی مینایی مشهور شده و بعدها نیز همین فامیلی را برای خود انتخاب کرده است.
این فعال اقتصادی در پاسخ به این پرسش که آیا در زندگی تاکنون شکست هم خورده‌اید، گفت: بله، شکست مالی داشته‌ام. یک بار همه اموالم را سرقت کردند و دوباره از صفر شروع کردم. بنابراین، توصیه‌ام به جوانان این است که به خدا توکل کنند و همه چیز را پایان یافته نبینند. انسان باید با توکل، قد علم کند و راهش را ادامه دهد.
وی درخصوص مالیات بر ارزش افزوده تصریح کرد: مالیات ارزش افزوده، هم از تولیدکننده، هم از بنکدار، هم از کیفی و هم از جعبه‌دار گرفته می شد؛ البته اکنون قانون عوض شده و این مالیات را از اجرت می‌گیرند یا در خصوص بنکدارها از سودشان برداشته می‌شود؛ اما مشکلی که در حال حاضر گریبانگیر طلاسازان شده، این است که قانون جامع تجارت می‌گوید ما باید همه دارایی‌مان را در سامانه ثبت کنیم و این غیرممکن است؛ چون این موضوع برای ما یک راز محسوب می‌شود و اگر همه از میزان موجودی طلاسازان باخبر شوند، جان همه به خطر می‌افتد.
طلایی مینایی در همین راستا افزود: ما چندین بار میز کشوری تشکیل دادیم و اعتراض کردیم؛ در تبریز در میز کشوری رفتیم و مطرح کردیم و اکنون درحال بررسی هستند. طلافروشی شغلی امنیتی است؛ زیرا هکرها ممکن است رد سامانه‌ها را بزنند و به راحتی سرقت صورت بگیرد.
وی در پاسخ به این پرسش که چرا اصفهان را برای سرمایه‌گذاری انتخاب کرده‌اید، گفت: اصفهان را به خاطر اینکه وطن من است، انتخاب کرده‌ام و مایلم با همه سختی‌هایش در اینجا بمانم؛ اما دوستانی که مهاجرت کرده‌اند، برنده شده‌اند. آنها در ترکیه، عراق و کانادا موفق شده‌اند. من با آنها در ارتباط هستم و برخی از تولیدات آنها در ایران به فروش می‌رسد.
رئیس انجمن تولیدکنندگان و صادرکنندگان طلا، نقره و جواهر افزود: با یک دستورالعمل و قانون اشتباه که با صنف مشورت نکردند، اکثر کارخانه‌های طلا و جواهر را به تعطیلی کشاندند و اکنون بیشتر استادکاران و کارگران متخصص و ماهر ما در ترکیه و عراق هستند و ۲۰ سال طول می‌کشد تا چنین متخصصانی را پرورش دهیم.
وی درخصوص تصویب قوانین برهم زننده کسب و کار تاکید کرد: پیشنهاد می کنم در این خصوص قبل از تصویب قوانین با انجمنهای طلا و جواهر کشور مشورت کنند؛ زیرا قوانین تا تصویب نشده‌اند، می‌توان کاری کرد. امیدواریم بازار طلا رونق خود را به دست آورد و به سال های ۸۹ تا ۹۱ برگردد.
طلایی مینایی درخصوص آلودگی آب و هوا خاطرنشان کرد: برای جلوگیری از افزایش آلودگی آب و هوا باید کارخانه‌های بزرگ آلاینده را از این محدوده بیرون ببرند و اگر نمی‌شود، برای رفع آلودگی فیلتراسیون را اجرایی کنند. دولتمردان باید به این نکته توجه کنند که خسارت و هزینه های بیماری‌های خاص ناشی از این آلودگی‌ها هم بر دوش مردم است و هم بر دوش دولت؛ بنابراین، پیشگیری بسیار مقرون به صرفه‌تر است.
این فعال اقتصادی به معضل خشکسالی نیز پرداخت و گفت: دولت باید حقابه هزار ساله اصفهان را برگرداند. تا به حال چندین بار به حقابه اصفهان تجاوز کرده‌اند و خسارت‌های فراوانی از نظر اجتماعی، اقتصادی، اکولوژی و … به وجود آمده است! برای نمونه، مطلع هستید که به عمارت عالی قاپو هم خسارت وارد شده است. ما باید قدر این میراث گرانبها را بدانیم و برای آیندگان حفظ کنیم.
وی در پاسخ به این پرسش که چه پیشنهادی برای جلوگیری از مهاجرت بی‌رویه نخبگان و اصناف و متخصصان دارید، خاطرنشان کرد: برای جلوگیری از مهاجرت، دولت باید برای جوانان اشتغال ایجاد کند و از آن مهم‌تر، تورم را مهار کند؛ چون اگر آنها کار هم بکنند، حقوقشان با مخارجشان هماهنگ نیست؛ بنابراین، مهاجرت می‌کنند و در کشورهای خارجی با حقوق‌های دلاری کاملاً تامین می‌شوند.
این کارآفرین درخصوص مشکلات فعالان اقتصادی تاکید کرد: متاسفانه، در حال حاضر وضعیت اصفهان را خوب نمی‌بینم و ما با مشکلات زیادی روبه‌رو هستیم؛ بنابراین، باید با دنیا مدارا کرد تا تحریم‌ها حذف و جامعه به آینده امیدوار شود؛ در غیر این صورت، روزی می‌رسد که دیر خواهد شد.
وی درخصوص شهرک طلا که قرار بود صنف طلا و جواهر زمین آن را تامین کنند و سند آن به نام اعضای تعاونی طلاسازان اصفهان ( شامل همه کارگاه‌ها، بنکدارها و همه سهامداران) انتقال داده شود، تصریح کرد: این زمین ۵۰ هکتاری در شمال شهرک جی است و اداره منابع طبیعی هنوز سند آن را انتقال نداده است؛ در حالی که ۲۰ سال پیش وجه آن توسط این تعاونی پرداخت شده است. زمین مورد نظر در منطقه شاهپور جدید و مساحت آن ۳۰ هکتار بود و شهرداری به جای آن در کنار شهرک صنعتی جی پیشنهاد ۵۰ هکتار را داده؛ ولی هنوز محقق نشده است.
طلایی مینایی درباره مکان مورد نظر گفت: البته، نظر ما کنار نمایشگاه بین‌المللی است؛ اما موافقت نکرده‌اند؛ در کنار نمایشگاه ۲۵ هکتار از زمین‌های بخش خصوصی هست که مالکان آنها حاضر به فروش هستند تا کارگاه‌های طلا و جواهر تاسیس شود.
وی درخصوص اهمیت موقعیت شهرک طلا با اشاره به کشورهای ترکیه و ایتالیا گفت: در این کشورها شهرک طلا در مرکز شهر قرار دارد و اصلا آلودگی ندارد؛ چون دستگاه‌های جدید از تیزاب و غیره استفاده نمی‌کنند. بنابراین، شهرک طلا باید حتی‌الامکان در بافت شهر واقع باشد؛ زیرا امنیت ضروری‌ترین شرط برای شهرک طلاست.
طلایی مینایی در پاسخ به این پرسش که چه طرح‌هایی را برای آینده اصفهان مناسب می‌دانید، پاسخ داد: باید طرح‌های به روز که از نظر اقتصادی مقرون به صرفه باشد، در شهر اجرایی شود، از طرف دیگر، هر کارخانه‌ای که تاسیس می‌کنند، باید مدرن و به‌روز باشد؛ نه استوک و قدیمی؛ چون باعث خسارت و عقبگرد به گذشته می‌شود.
وی در پایان به بانک طلا اشاره کرد و گفت: در همه جای دنیا بانک طلا هست و مردم می‌توانند طلا و سکه خود را بسپارند و سود آن را بگیرند. دولت نیز حدود ۳ سال پیش با این طرح موافقت کرد؛ ولی هنوز اجرایی نشده است. متاسفانه، در حال حاضر هزاران میلیارد تومان سرمایه مردم به شکل طلا در خانه‌ها نگهداری می‌شود و این سرمایه راکد است؛ ضمن اینکه خطر سرقت آنها نیز وجود دارد.
