به گزارش اخبارکار به نقل از خبرگزاری دانشجو ُ سید مهدی شریفی، دانشیار مدیریت رسانه دانشگاه تهران در ابتدای مناظره از غلام‌حیدر ابراهیم بای سلامی که مدعی اخراج از دانشگاه بود، دعوت کرد که مناظره را آغاز کند، ولی عضو هیات علمی قطع ارتباط شده دانشگاه تهران با بیان اینکه او به مناظره دعوت شده است، از آغاز به عنوان اولین سخنران امتناع کرد. به این ترتیب سید محمد مقیمی، رئیس دانشگاه تهران سخنان اولیه مناظره را آغاز نمود.
سید محمد مقیمی: در یک مصاحبه‌ای که با خبرگزاری مهر انجام داده بودم و البته بار‌ها این را در خبرگزاری‌های مختلف هم اعلام کرده بودم، منتها در خبری که اخیراً خبرگزاری مهر منتشر کرد، یک مقدار شفاف‌تر و دقیق‌تر ابعاد موضوع مربوط به جذب هیات علمی دانشگاه تهران را تشریح کردم و اشاره کردم که هر کدام از مفاهیم استخدامی یک بار حقوقی متفاوتی دارد؛ هر چند که باز در برخی رسانه‌ها دیدم که عنوان «بازی با الفاظ و لغت‌ها» نوشته شده بود. در حالی که همه ما می‌دانیم که واژه‌ها و لغت‌ها در نظام حقوقی چقدر دارای بار معنایی هستند و هر کدام باید در جای خود استفاده شوند و اگر بخواهیم نتیجه‌گیری کنیم حتماً بایستی آن جایگاه حقوقی را مورد توجه قرار دهیم.
بار‌ها دیده بودم که اعلام می‌کنند یک لیست ۲۵ نفره از اساتید اخراجی دانشگاه تهران را داریم و از این لیست بلند بالا که البته برخی اسامی مربوط به علوم پزشکی را هم به آن اضافه کرده بودند، تعجب می‌کردم. بعد از اینکه اعلام کردم آماده‌ام در خدمت این عزیزان باشم و به صورت شفاف گفتگو کنیم، فقط دو بزرگوار را دیدم که اعلام آمادگی کرده بودند مناظره کنند. پس در گام اول باید به این برسیم که آن لیست ۲۵ نفره یک لیست بی‌معنا است که خواهشم این است که رسانه‌ها به آن توجه کنند. من در این مناظره نیامده‌ام حرفم را به کرسی بنشانم؛ آمده‌ام به صورت شفاف و در حضور افکار عمومی، فرآیند تصمیم‌گیری در خصوص شما را در هیات اجرایی جذب دانشگاه شفاف کنم و اگر لازم باشد، شجاعت اصلاح تصمیم را دارم.
در خصوص خانم آذین موحد باید گفت که ایشان همچنان عضو هیات علمی دانشگاه تهران هستند، اما بخاطر غیبت و تعطیل کردن کلاس‌هایش و اعلام عمومی آن، پرونده‌اش در هیات انتظامی هیات علمی دانشگاه در حال رسیدگی است و اصولا اخراج ایشان هیچ موضوعیتی ندارد.
پس از اشاره سید محمد مقیمی به محور‌هایی درباره وضعیت آذین موحد که در رسانه‌ها برای مناظره اعلام آمادگی کرده، اما به رغم پیگیری‌های شبکه دانشگاه تهران، امکان برقراری ارتباط برای حضور ایشان در این مناظره حاصل نشده بود، نوبت به سخنان دکتر غلام‌حیدر ابراهیم بای سلامی رسید.
غلام‌حیدر ابراهیم بای سلامی: آقای دکتر مقیمی این را توضیح دهید که دلیل اینکه من اخراج شدم چه بوده است؟ بعد من شروع می‌کنم.
سید محمد مقیمی: من خواهشم این است که هم یک مقدار مستند صحبت کنیم و هم اینکه چارچوب و فصل‌الخطاب ما قانون باشد، قبول هست این موضوع یا نه؟
غلام‌حیدر ابراهیم بای سلامی: صد درصد قانون، صد درصد قانون.
سید محمد مقیمی: وقتی یک پرونده‌ای در هیات اجرایی جذب دانشگاه تهران می‌آید، موضوعات پرونده گام به گام مطرح می‌شود. اولین سوالی که مطرح می‌شود این است که به مدرک تحصیلی فرد می‌پردازند که از کجا فارغ‌التحصیل شده، نمراتش چطوری است و حتی معدل دیپلم او چگونه است. آقای دکتر؛ چه سالی دانشجوی دکتری شدید و چه سالی فارغ‌التحصیل شدید؟
ابراهیم بای سلامی: سال ۷۳ دانشجوی دکتری شدم و سال ۸۳ فارغ‌التحصیل.
مقیمی: ایشان سوال می‌کند که علت عدم تمدید قرارداد هیات علمی‌شان چه بوده است؟ می‌گویم علت اصلی و اولیه این موضوع، وضعیت صلاحیت علمی ایشان است و بررسی صلاحیت علمی هم از مدرک تحصیلی شروع می‌شود. شما در رسانه‌ها اعلام کرده‌اید که استاد ممتاز دانشگاه تهران هستید. شما که اصلاً استاد ممتاز نبودید.
ابراهیم بای سلامی: نه، پایه ممتاز دریافت کرده بودم. خبرنگار نوشته است استاد ممتاز.
مقیمی: به خبرنگار می‌گفتید که اصلاح کند. پایه ممتاز صرفاً یک پایه سالیانه و برای حقوق است و معنای استاد ممتاز نمی‌دهد. شما در برخی از سال‌ها اصلاً هیچ پایه‌ای دریافت نکرده‌اید.
ابراهیم بای سلامی: اصلاً من صلاحیت عمومی‌ام رده شده، صلاحیت علمی‌ام که رد نشده؛ این رأی دیوان عدالت اداری است که می‌گوید ایشان خلاف قانون و شرع اخراج شده است.
مقیمی: من چرا وقتی دارم درباره مدرک دکتری ایشان سوال می‌کنم، برآشفته می‌شود؟
ابراهیم بای سلامی: چرا برآشفته شوم؟ خیلی هم افتخار می‌کنم.
مقیمی: مدرک‌تان را توضیح دهید آقای دکتر.
ابراهیم بای سلامی: مدرکم عالی است.
مقیمی: شما زمان دانشجویی دکتری به دانشگاه تهران منتقل شده‌اید. ما اصلاً انتقال دانشجوی دکتری داریم؟
ابراهیم بای سلامی: چه مشکلی داشته؟
مقیمی: وزارت علوم (طی یک دستور اداری) اعلام کرده بود که ایشان باید به دانشگاه تهران منتقل شود.
ابراهیم بای سلامی: اصلاً چنین چیزی نداشتیم که حداقل وزارت علوم بخواهد اعلام کند.
مقیمی: شما در زمانی به دانشگاه تهران منتقل شدید که نماینده مجلس بودید. ایشان دانشجوی دانشگاه تربیت مدرس بودند و بعد به دانشگاه تهران منتقل شدند. شما که آمدید دانشجوی دکتری دانشگاه تهران شدید، چند ترم دانشجوی دکتری بودید؟ ۲۰ ترم!
ابراهیم بای سلامی: چه اشکالی دارد؟
مقیمی: حالا اشکالش را بعداً می‌فهمید.
مقیمی: شما در زمانی که دانشجوی دکتری بودید نماینده مجلس هم بودید. آیا این منافات قانونی ندارد؟
ابراهیم بای سلامی: به هیچ وجه.
مقیمی: آیا مگر دانشجوی دکتری نباید تمام وقت باشد؟ زمانی که دانشجوی دانشگاه تهران بودید نماینده مجلس هم بودید. این با تمام وقت بودن دانشجوی دکتری مغایرت دارد.
ابراهیم بای سلامی: هیچ مغایرتی ندارد. شما اشتباه می‌کنید.
مقیمی: شما می‌فرمایید که مغایرت ندارد، لابد ندارد.
مقیمی: در سال ۸۳ که همفکران شما مدیریت دانشگاه تهران را در دست داشته‌اند، جذب هیات علمی شده‌اید. شما چه زمانی از رساله‌تان دفاع کردید و چه زمانی عضو هیات علمی دانشگاه تهران شدید؟ ۲۹ مهر ماه ۸۳ از رساله دفاع کرده‌اید و ۶ آبان ماه ۸۳ در کمیته جذب هیات علمی دانشگاه مصوب شده که عضو هیات علمی شوید.
ابراهیم بای سلامی: چه اشکالی دارد؟
مقیمی: یعنی به فاصله ۷ روز از اینکه از رساله خود دفاع کرده‌اید، آمدید و هیات علمی شدید.
ابراهیم بای سلامی: من بورسیه شدم آقای دکتر؛ شما اطلاعات ندارید.
مقیمی: شما دانشگاه فردوسی مشهد بورسیه بوده‌اید نه دانشگاه تهران. تعهدتان به دانشگاه فردوسی مشهد بوده است. چرا تعهدتان را آنجا انجام ندادید؟
ابراهیم بای سلامی: من تعهدم به دانشگاه فردوسی مشهد بوده و دانشجوی بورسیه بودم و در آنجا تدریس هم می‌کردم.
مقیمی: بله؛ تدریس می‌کردید. ولی مستحضر هستید فردی که می‌خواهد هیات علمی شود دو سال طول می‌کشد که فرآیندی را بیاید تا با افراد مختلف رقابت کند. ایشان ۲۹ مهر ماه ۸۳ دفاع کرده و ۶ آبان ماه ۸۳ عضو هیات علمی شده است؛ یعنی به فاصله ۸ روز هیات علمی شده است. شما با کدام فرد رقابت کردید؟
ابراهیم بای سلامی: من با هیچ کس رقابت نکردم.
مقیمی: آیا دانشکده نبایستی عضویت هیات علمی شما را تایید می‌کرد؟
ابراهیم بای سلامی: دانشگاه تهران اعلام نیاز کرده بود.
مقیمی: هیات جذب هیات علمی دانشگاه تهران همان موقع که رئیس آن همفکر شما بوده است، در مصوبه‌اش آورده است که ایشان به صورت مشروط عضو هیات علمی دانشگاه تهران می‌شود، مشروط بر اینکه یک مقاله ISI معتبر بین‌المللی داشته باشد و در صورتی که نداشته باشد برای سال آینده قراردادش تمدید نمی‌شود. شما الآن بعد از ۲۰ سال هنوز یک مقاله ISI در پرونده‌تان ندارید.
ابراهیم بای سلامی: من Q ۱ دارم آقای دکتر؛ شما اطلاع ندارید.
مقیمی: آقای دکتر بفرمایید کدام مقاله است؟
ابراهیم بای سلامی: مقاله من چند سال چاپ شده و الآن هم در کارنامه من در دانشگاه تهران است. اطلاعات جنابعالی ناقص است.
مقیمی: شما یک مقاله را با چهار نفر به عنوان ISI چاپ کردید که در بلک لیست وزارت علوم قرار دارد.
ابراهیم بای سلامی: نه نه نه؛ یک مقاله نیست، من ۸ تا مقاله دارم.
مقیمی: بر اساس معیار‌های معاونت پژوهشی، شما همه مقاله‌هایتان غیرمعتبر است.
ابراهیم بای سلامی: کدام مقاله من غیرمعتبر بوده؟ مقاله Q۱ من غیرمعتبر بوده؟
مقیمی: در مقالات انگلیسی و خارجی شما یک مورد به عنوان ISI تلقی شده که در social behavior and personality چاپ کرده‌اید که در بلک لیست وزارت علوم قرار دارد و حتی دانشگاه آزاد اسلامی هم آن را در بلک لیست قرار داده است. معنای این آن است.
ابراهیم بای سلامی: من آنجا مقاله دارم، می‌توانید سرچ کنید.
مقیمی: ما همه مدارک شما را داریم آقای دکتر.
ابراهیم بای سلامی: صلاحیت علمی من که رد نشده، شما به من پایه ممتاز دادی، من صلاحیت عمومی‌ام رد شده.
مقیمی: خود شما از من سوال می‌کنید که بگویم چرا رد شده‌اید و من هم می‌گویم همه این‌ها (مولفه‌های علمی) در این موضوع موثر است. ایشان هیچ موقع مقاله معتبر ISI را (که هیات اجرایی جذب در زمان جذب ایشان شرط کرده بوده و یکسال برای آن مهلت داده بوده است) را چاپ نکرده است.
ابراهیم بای سلامی: شما ندیدید. ما چاپ کردیم، در کارنامه‌مان هست.
مقیمی: ما که همه کارنامه شما را از معاونت پژوهشی گرفتیم. شما هم می‌توانید آن را بگیرید. این مقاله‌ای که چاپ شده و در بلک لیست است نه تنها هیچ آورده‌ای برای دانشگاه ندارد بلکه مقاله‌ای که در لیست سیاه قرار می‌گیرد اعتبار دانشگاه را خدشه‌دار می‌کند.
ابراهیم بای سلامی: هیچ مقاله من در لیست سیاه قرار نگرفته است.
مقیمی: شما مقاله‌ای که تحت عنوان social behavior and personality با چهار نفر چاپ کردید که نام شما نفر سوم آن است و به عنوان نفر اثرگذار هم تلقی نمی‌شوید، به عنوان مقاله ISI ارائه کرده‌اید.
ابراهیم بای سلامی: آن زمانی که چاپ کردیم استعلام کردیم و این دانشگاه معتبر بود و هیچ مشکلی نداشت. اگر بعداً بلک لیست شده است من نمی‌دانم. آقای دکتر با دروغ و چنین اتهاماتی نمی‌توانید افراد را خدشه‌دار کنید. این بحث‌هایی که شما می‌کنید زشت است.
مقیمی: این مدرکی است که وزارت علوم داده است؛ بنابراین اصلاً آن شرط لازم را که هیات جذب دانشگاه تهران تعیین کرده بود، هیچ وقت کسب نکردید. یعنی آن صلاحیت علمی را. هیات جذب هیات علمی دانشگاه یک هفته بعد از فارغ‌التحصیلی‌تان با جذب شما موافقت کرده است منوط به اینکه یک مقاله ISI معتبر بین‌المللی داشته باشید.
مقیمی: در دوره مدیریتی که مربوط به دوره ریاست من نبوده است شما قطع ارتباط شدید که حالا، چون من رئیس دانشگاه نبودم، نمی‌خواهم به دلایل آن بپردازم. در سال ۹۶ شما آمدید با یک حکم قضایی از قوه قضاییه به دانشگاه بازگشتید. می‌دانید که وقتی فردی در فرآیند‌های جذب و ارتقا و گرفتن پایه، متوسل به مراجع نظارتی بیرونی شوند، این از نظر عرف دانشگاهی، پدیده معقولی نیست.
ابراهیم بای سلامی: شما قوه قضاییه را قبول ندارید؟ دیوان عدالت اداری را چطور؟
مقیمی: من چنین جمله‌ای گفتم؟
ابراهیم بای سلامی: منظورتان از خارج دانشگاه، قوه قضاییه است.
مقیمی: آخه شما خودتان در تیتر‌های خبری‌تان می‌زنید که نهاد‌های نظارتی دارند دانشگاه را می‌چرخانند.
ابراهیم بای سلامی: نهاد‌های امنیتی و حراست دارد می‌چرخاند و شما هم در این زمینه کاره‌ای نیستید.
مقیمی: من می‌خواهم بگویم که شما اتفاقاً با حمایت نهاد‌های نظارتی، خود را در سال ۹۶ به دانشگاه برگرداندید.
ابراهیم بای سلامی: نخیر، به هیچ وجه چنین چیزی نیست.
مقیمی: مگر دیوان عدالت اداری مربوط به قوه قضاییه نیست؟
ابراهیم بای سلامی: چرا، هست.
مقیمی: نهاد نظارتی هست یا نه؟
ابراهیم بای سلامی: شما اگر دیوان عدالت اداری را قبول ندارید، من خودم به شما توضیح دهم.
مقیمی: من با رأی دیوان عدالت اداری مشکلی ندارم. رأی صادر شده…
ابراهیم بای سلامی: این رأی، نظر گزینش و دانشگاه را صریحاً خلاف قانون و شرع خوانده است.
مقیمی: ما، چون داریم در چارچوب نظام فعالیت می‌کنیم حتماً نهاد‌های حاکمیتی وقتی یک رأی صادر می‌کنند به آن اعتماد داریم و شک و شبهه‌ای در آن وارد نمی‌کنم، ولی همین نهاد‌های حاکمیتی یک جایی به نفع شما رأی می‌دهند و یک جایی هم ممکن است به ضرر شما باشد؛ نفع و ضررش را بپذیرید. یعنی یک جایی نیایید بگویید که نهاد امنیتی و نهاد نظارتی آمد مداخله کرد، چون علیه من رأی داد. ولی جایی که به نفع شما مداخله می‌کند، پس کار پسندیده‌ای است. ببینید یک بام و دو هوا نمی‌شود.
ابراهیم بای سلامی: دارید سفسطه می‌کنید آقای دکتر.
مقیمی: در سال ۹۶ با رأی دیوان عدالت اداری به دانشگاه برگشتید. شما زمانی که قطع ارتباط شده بودید، عضو کدام دانشکده بودید؟
ابراهیم بای سلامی: عضو هیات علمی دانشکده علوم اجتماعی بودم.
مقیمی: بعد از سال ۹۶ که به دانشگاه برگشتید به کدام دانشکده رفتید؟
ابراهیم بای سلامی: دانشکده کارآفرینی.
مقیمی: چرا به دانشکده خودتان دوباره برنگشتید؟
ابراهیم بای سلامی: من درخواست دادم که به علوم اجتماعی برگردم، اما گفتند یک سری افرادی را استخدام کرده‌ایم و شما می‌توانید به یک دانشکده دیگری بروید. من هم دیدم که دانشکده کارآفرینی رشته ما را دارد.
مقیمی: رشته شما جامعه‌شناسی است و گروه جامعه‌شناسی و دانشکده علوم اجتماعی متناسب با تخصص شما است. من مدارکی دارم که گروه صورتجلسه کرده است که ما به ایشان نیازی نداریم. در حالی که در دانشکده علوم اجتماعی، باز همفکران شما در گروه جامعه‌شناسی غلبه دارند.
ابراهیم بای سلامی: این حرف …؛ واقعاً حرف کودکانه واقعاً کودکانه است.
مقیمی: شما اگر صلاحیت علمی داشتید چرا گروه تخصصی‌تان شما را نپذیرفت؟ سال ۹۶ هم سالی بوده است که همفکران جنابعالی در آنجا حاکم بوده‌اند.
ابراهیم بای سلامی: اصلاً بخاطر اینکه یک آدم امنیتی در رأس آن دانشکده بوده است.
مقیمی: چرا گروه تخصصی شما خود شما را نپذیرفت؟ دلیل سیاسی دارد؟ در حالی که همه آن‌ها همفکران سیاسی شما هستند عمدتاً.
ابراهیم بای سلامی: نخیر، اصلاً من کسی را همفکر سیاسی خودم آنجا نمی‌شناسم.
مقیمی: چرا؛ در علوم اجتماعی همه می‌دانند…
ابراهیم بای سلامی: این حرف‌ها چیه؟ «همه می‌دانند» که حرف بی‌پایه‌ای است و حرف ابتدایی است.
مقیمی: پس می‌خواهم بگویم نخواستن شما دلیل سیاسی نداشته است، دلیل علمی داشته است. یعنی صلاحیت علمی شما را تایید نکرده‌اند.
ابراهیم بای سلامی: اصلاً.
مقیمی خطاب به مجری: همه این‌ها مدارک ما هست.
ابراهیم بای سلامی: همه مدارک‌تان تقلبی و دروغ است.
مقیمی: حالا باشه.
ابراهیم بای سلامی: برای خودم متاسفم مقابل شما هستم. دکتر مقیمی خودتان را فرو پاشیدید در حد کودکستان.
مقیمی: من بحثم این است که وقتی یک گروه تخصصی در دانشگاه تهران ایشان را نمی‌پذیرد، آیا این بحث کودکستان است؟
وقتی غلام‌حیدر ابراهیم بای سلامی می‌خواست درباره «فروپاشی نظام اجتماعی» سخنرانی سیاسی کند، دکتر مقیمی گفت: داریم راجع به پرونده شما صحبت می‌کنیم.
ابراهیم بای سلامی: من راجع به پرونده خودم توضیح دادم و واقعاً بحث‌های شما مسخره و ابتدایی است.
مقیمی: آقای دکتر؛ مگر ما نیامدیم راجع به پرونده شما مناظره و گفتگو کنیم؟
ابراهیم بای سلامی: نخیر، شما آمدید راجع به فرآیند اخراج استادان برجسته کشور مناظره کنید.
مقیمی: کو استادها؟ شمایید دیگر…
مقیمی: شما سال ۹۶ با رأی دیوان عدالت اداری به دانشگاه بازگشته‌اید و همزمان آقای روحانی شما را به عنوان نماینده خود در شورای عالی گردشگری انتخاب کرده است، شما رئیس ستاد انتخاباتی ایشان در خراسان بودید و بعد آمدید رئیس هلدینگ گردشگری شدید که هلدینگ بزرگی است. شما در سال ۹۶ تا ۹۸ عضو هیات علمی دانشگاه تهران بوده‌اید. به موجب کدام مجوز از دانشگاه همزمان پست اجرایی هم داشته‌اید؟
ابراهیم بای سلامی: کاملاً اشتباه است و این نشان می‌دهد شما حتی مباحث اداری را نمی‌دانید، اینکه یکی نداند که می‌شود در یک شورای عالی با حکم رئیس جمهور باشد و همزمان هیات علمی.
مقیمی: نه، شما از ۹۶ تا ۹۸ رئیس هلدینگ بودی و مدیرعامل بودی.
ابراهیم بای سلامی: من همزمان مدیرعامل و عضو هیات علمی نبودم.
مقیمی: شما از سال ۹۶ دوباره عضو هیات علمی شدید.
ابراهیم بای سلامی: من عضو هیات مدیره بودم آقای دکتر.
مقیمی: آقای دکتر شما در رزومه خودت نوشته‌ای که مدیرعامل بودی.
ابراهیم بای سلامی: من هیچ وقت دو حقوق دریافت نکردم. من هیچ وقت دو مسئولیت مغایر با هم نداشتم. من مسلط بر قانون هستم.
مقیمی: شما مدیرعامل شرکت بودی و مسئولیت هلدینگ گردشگری را برعهده داشتی. بینندگان عزیز سرچ کنند که آیا ایشان در سال‌های ۹۶ تا ۹۸ که عضو هیات علمی بوده‌اند مدیرعامل هلدینگ هم بوده‌اند یا خیر. مدیرعامل هلدینک بودند یعنی تمام وقت باید آنجا می‌بودند، بدون اینکه هیچ مجوزی از دانشگاه داشته باشند.
ابراهیم بای سلامی: این فرمایش شما کاملاً اشتباه است. من همزمان عضو هیات علمی و عضو هلدینگ نبودم.
مقیمی یک سند را از طریق مجری به دکتر غلام‌حیدر ابراهیم بای سلامی داد و گفت: «متن را خودتان می‌خوانید»
ابراهیم بای سلامی: آقای رضوان‌طلب که گفته استعلامات اطلاعات
مقیمی: نه؛ عین متن را بخوانید.
ابراهیم بای سلامی: خب می‌خوانم؛ نوشته «رئیس محترم هیات اجرایی جذب دانشگاه تهران، احتراماً در خصوص استعلام اطلاعات آقای غلام حیدر ابراهیمی بای سلامی که اسم من را هم اشتباه نوشته بر اساس نامه فلان مراجع ذی‌صلاح با تبدیل وضعیت نامبرده از پیمانی به رسمی آزمایشی مخالفت می‌گردد.» این یک ظلم فاحش است.
مقیمی: چه سالی و چه تاریخی بوده است؟
ابراهیم بای سلامی: سی‌ام فروردین ۱۴۰۰
مقیمی: دولت آقای روحانی بوده یا دولت آقای رئیسی؟
ابراهیم بای سلامی: اصلاً دولت هر کسی بوده.
مقیمی: از سوی وزارت اطلاعات دولت آقای روحانی که شما رئیس ستاد انتخاباتی‌اش بودید صلاحیت شما رد شده، زمان خود آقای روحانی و وزارت علومی که متعلق به دوره ریاست جمهوری ایشان بوده است رد شده.
ابراهیم بای سلامی: همه می‌دانند که وزارت اطلاعات بر اساس نظر رئیس جمهور و بر اساس وزیر و دیگران نظر نمی‌دهد. این یک باند فاسد امنیتی است به قول آقای احمدی‌نژاد که…
مقیمی: موقعی که نهاد نظارتی رأی به نفع ایشان صادر می‌کند، بسیار پاکدست است، ولی وقتی علیه ایشان صادر می‌کند، فاسد می‌شود.
مقیمی یک سند از نمرات ارزیابی دانشجویان از دکتر غلام‌حیدر ابراهیم بای سلامی نشان داد و گفت: «این ارزیابی دانشجویان از شما است.»
ابراهیم بای سلامی: بسیار هم عالی بوده آقای دکتر.
مقیمی: البته درس‌هایی بوده که نمره ارزیابی دانشجویان خیلی پایین بوده و درس‌های مناسب هم داشته‌اید، ولی در مجموع امتیازی کمتر از میانگین گروه، میانگین دانشکده و میانگین دانشگاه کسب کرده‌اید. شما در گروه ضعیف‌ها ارزیابی می‌شوید.
ابراهیم بای سلامی: نه، نه، نه، من چندم بودم در بین استادها؟
مقیمی: شما ممکن است یک مدیر موفق اجرایی یا یک سیاست‌ورز موفق باشید، ولی یک عضو هیات علمی موفقی نبودید و استاد ضعیفی بودید. کارنامه پژوهشی و کارنامه علمی شما همه این را نشان می‌دهد.
