به گزارش پایگاه خبری اخبارکار به نقل از سایت مسیر اقتصاد ، مطابق مطالعات صورت گرفته در گزارش پژوهشی «تعیین استانداردهای مسکن متناسب با نیاز در کلانشهر تهران» و همچنین نظرسنجی خبرگانی بابت شناسایی ابعاد تاثیرگذار تامین مسکن در این گزارش، یکی از این ابعاد که جایگاه قابل توجهی در سیاستگذاری مسکن دارد «بُعد اشتغال» است. البته منظور از بُعد اشتغال دسترسی مناسب در مدت زمان معین با هزینه مقرونبهصرفه به محل اشتغال است و لزوما ساخت فضای کار و سکونت در کنار هم مدنظر نیست.
دسترسی به اشتغال، ضامن سیاستگذاری مسکن
طی مصاحبههای انجام شده در این گزارش برخی صاحبنظران موضوع اشتغال را از مهمترین ابعاد مسکن دانستهاند که میتواند مکمل مسکن باشد. همچنین معیشت هر خانواده را از اساسیترین امور مربوطه دانستند که اشتغال نقش محوری معیشت را دارد. دسترسی به اشتغال مناسب از محل سکونت میتواند معیشت خانواده را تضمین نماید.
از سوی دیگر، بر رفاهیات بدون مسکن تاکید داشتهاند و برنامهریزی صرفا کالبدی مسکن به ویژه در دورههای اخیر سیاستگذاری در این حوزه، همچون مسکن مهر و مسکن ملی را نمود بیتوجهی به این امر میدانند.
اشتغال، بُعد جدا نشدنی از سیاستگذاری مسکن
همانطور که در گزارش «در سیاستگذاری مسکن کدام ابعاد باید مورد توجه قرار گیرد؟» با توجه به تعریف صحیح از مسکن بر تمام ابعاد مسکن تاکید شده و بُعد کالبد را تنها یک بُعد از ۹ بُعد سیاستگذاری برای تامین مسکن معرفی میکند. در این گزارش یک بُعد نیز به اشتغال اختصاص یافته است که دسترسی به اشتغال زیربُعد آن است.
همچنین کالبد، هویت، امنیت، ایمنی، فرهنگ و جامعه، محیط زیست، زیرساخت، امنیت اقتصادی دیگر ابعاد مسکن را تشکیل میدهند. نگاه یکجانبه و تکبُعدی به مسکن بهویژه نگاه صرفا کالبدی، آثاری منفی در شکلگیری فضاهای سکونتگاهی میگذارند و ترویج سبکزندگی مصرفگرایی را در پی خواهد داشت.
فاصله زمانی میان محل کار و سکونت، حداکثر ۳۰ دقیقه
مطابق نظرسنجی انجام شده از تعداد محدودی از ساکنان شهر تهران، بهطور میانگین فاصله زمانی ۳۰ دقیقه تا محل کار را قابلقبول میدانستند. همچنین در اکثر موارد از محل سکونت خود رضایت داشتهاند، که میتوان دسترسی مناسب به محل کار را از موارد موثر در سطح رضایت آنها دانست. این شهروندان دسترسی به مراکز مهم شهری و اشتغال را در اولویت دسترسی از محل سکونت انتخاب کردند. قابل توجه است افرادی که از فاصله زمانی محل سکونت تا محل کار خود رضایت نداشتهاند، بیش از ۴۵ دقیقه برای تردد در این مسیر زمان صرف میکردند.
برنامهریزی هدفمند مسکن با توجه به اشتغال
همانطور که بیان شد با تاکید بر نظر خبرگان و مردم، توجه به تامین اشتغال یا دسترسی مناسب به محل اشتغال در برنامهریزی مسکن امری جداییناپذیر از آن است. شاید بتوان گفت از عوامل مهم خالی ماندن برخی واحدهای مسکونی در شهرهای جدید، عدم دسترسی مناسب از محل سکونت به محل اشتغال است. توجه به دسترسی مناسب به اشتغال در سیاستگذاری مسکن میتواند در جمعیتپذیری شهرهای جدید تاثیر گذارد و حتی در مواردی موجب تراکمزدایی شهرهای بزرگ بشود.
منبع:
گزارش پژوهشی «تعیین استانداردهای مسکن متناسب با نیاز در کلانشهر تهران»، اندیشکده اقتصاد مقاومتی