به گزارش اخبارکار به نقل از تین نیوز، رئیس و دبیر انجمن صنفی کارگری رانندگان ناوگان حمل و نقل مسافربری شهریار و ملارد معتقد است: با وجود این که حقوقی که هر ساله در شورای عالی کار برای کارگران تعیین می شود مربوط به کارگران ساده است اما کارفرمایان به رانندگان حرفه ای که کارگر فنی محسوب می شوند نیز همان حداقل حقوق پایه را پرداخت می کنند.
محسن رجبی ادامه داد: رانندگان حمل و نقل عمومی بخش کالا و مسافر نه حق حرفه ای بودن دریافت می کنند نه حق توقف، نه حق سرویس، نه اضافه کاری، نه حق تعطیلات رسمی، نه حق لباس فرم، نه حق ماموریت نه عیدی و پاداش، نه بن، نه حق مسکن، نه حق سنوات و… .
وی با بیان این که رانندگان حرفه ای وسایل نقلیه عمومی سنگین با توجه به شرایط کاری خود، مستحق دریافت ماهانه ۲۵ میلیون تومان هستند، گفـت: در کنار مشکلات حقوق و مزایا ، مشکل دیگری که وجود دارد آن است که رانندگان عمومی به دلیل مسئولیت نگهداری جان و مال مردم دچار استرس های خاصی هستند که سلامتی آنان را نیز از بین می برد و در این زمینه رانندگان بخش مسافر دو چندان بخش کالا ، آسیب پذیر هستند.
این فعال صنفی افزود: با این حال در پرداخت حقوق رانندگان ، زحمت آنان در نظر گرفته نمی شود اما از سالی که سازمان راهداری و حمل و نقل جاده ای اخذ کارت هوشمند را برای رانندگان و ناوگان جاده ای الزامی کرد، سازمان تامین اجتماعی پرداخت بیمه رانندگان را اجباری کرد، پلیس راه نیز برای صدور دفترچه کار رانندگی و تمدید سالانه کارت هوشمند فعال، کارت سلامت طب کار و تست عدم اعتیاد را به مدارک اضافه نمود، هر ساله شاهد افزایس نرخ تعرفه این مدارک هستیم و تمامی این هزینه ها را باید رانندگان از جیب خودشان پرداخت کنند.
او عنوان کرد: مشکل دیگر آن است که گرچه کارگران مختلف تلاش می کنند سوابق بیمه خود را برای دریافت حقوق بازنشستگی تکمیل نمایند تا در انتها حق سنوات دریافت کنند و در پیری همان حق سنوات تا حدودی عصای دست شان باشد اما رانندگان از این حق و حقوق نیز محروم هستند.
