پست، قدیمی‌ترین و وسیع‌ترین ابزار ارتباطی بین مردم یک کشور با ساکنان دیگر سرزمین‌ها و مناطق جهان است و هر پستچی از انجام سه هزار سفر جلوگیری می‌کند.
سال ۱۹۶۹ روز ۹ اکتبر، سالروز تأسیس اتحادیه جهانی پست به عنوان روز جهانی پست تعیین شده است.
فعالیت‌های پستی در ایران، قدمتی سه هزار ساله دارد و حتی برخی از مورخان، ایرانیان را مبتکر ارتباط پستی می‌دانند.
در حال حاضر نیز شرکت پست مرسولات متعددی در بخش‌های مختلف جابه جا می‌کند و حتی با شیوع و گسترش ویروس کرونا کار این شرکت بیشتر شد.
فعالیت شرکت پست در اوج روزهای کرونایی نه تنها کاهش نیافت بلکه دوچندان شد و نقش حلقه اتصال میان فروشنده در فضای مجازی و مشتری را ایفا کرد.
پستچیها با وجود اضطراب و نگرانی اما برای کمک به مردم و جلوگیری از تعطیلی بسیاری از کسب و کارها به دل خطر زدند تا مردم با مشکل رو به رو نشوند.
“مجید میانجی” پستچی استان زنجان یکی از این افراد است که با تمام توان برای خدمت به مردم حتی در دوره کرونا تلاش کرد.
خبرنگار ایرنا برای بررسی موضوع سری به او زده و با او گفت و گو کرده است.
ساعت چهار عصر است و اداره تقریبا خلوت، با دقت بسته‌ها را از هم تفکیک می‌کند، با اینکه در پایان یک روز کاری سنگین و درست در مرحله سر و سامان دادن به بسته‌ها سراغش رفته‌ایم، هر طرف اتاق را که نگاه می‌کنی، پر از بسته‌های کاغذی است که معلوم نیست داخل آن چیست، اما آنچه مسلم است، صاحب بسته برای رسیدن بسته‌اش لحظه شماری می کند.
گفت‌وگوی ما با این پستچی زنجانی از اینجا شروع می‌شود:
ایرنا. آقای میانجی چند سال دارید و از کی در این شغل فعالیت دارید؟
متولد سال ۱۳۵۲ هستم و ۲۵ سال است که در پست استان زنجان مشغول به کار هستم.
ایرنا. از همان سال اول به عنوان پستچی مشغول بودید یا در سمت دیگری فعالیت می کردید؟
وقتی من وارد پست شدم، تقریبا اواخر دهه هفتاد بود، آن موقع روال به این شکل بود که پستچیها نسبت به ثبت ارقام کنتور اقدام می‌کردند.
یعنی طوری بود که ارقام همه کنتورهای متعلق به شرکت‌های خدمات رسان توسط پست ثبت می‌شد و من هم به همین کار مشغول بودم.
اما بعد از مدتی رویه عوض شد و این مسئولیت به خود شرکت‌ها واگذار شد که از آن پس من به عنوان پستچی مشغول به فعالیت شدم.
ایرنا. از روال تحولی پست توضیح دهید؟
در ابتدا پست به این شکل فعال نبود و اکثر مرسولات در قالب نامه، گواهینامه ماشین یا مرسولات اداری بود، یعنی تا آن زمان نامه نگاری، منسوخ نشده بود.
البته بعدها این اتفاق افتاد چون مردم با امکانات ارتباطی بیشتر توانستند با تلفن و سایر ابزارها از طریق ایمیل با یکدیگر ارتباط بگیرند و همین امر باعث کم شدن تعداد نامه‌ها شد.
ایرنا. با وجود اینکه نامه کم شده ولی به نظر می‌رسد کار پست بیشتر شده است؟
بله همینطور است، چون در بخش نامه کارها کم شده ولی به تبع همین موضوع خرید اینترنتی و فروشگاه‌های مربوط در این زمینه بیشتر شده و این موضوع کار پست را بیشتر کرده است.
موضوع خرید اینترنتی و فروشگاه‌های مربوط در این زمینه بیشتر شده و این موضوع کار پست را بیشتر کرده است
یعنی حجم مرسولات پستی که از طریق خرید اینترنتی به دست ما می‌رسد قابل مقایسه با نامه‌هایی که قبلا جا به جا می‌شد نیست.
ایرنا. کار پست نسبت به قبل افزایش یافته و آیا کار شما سخت‌تر شده است؟
بله ۱۰۰ درصد همینطور است، در ایام کرونا ما حتی مرسوله لباس، خوراکی و خیلی اقلام دیگر را داشتیم که شاید قبلا حتی به فکر کسی هم خطور نمی‌کرد که بتوان چنین بسته‌ای را با پست جا به جا کرد.
با این وضعیت، کار ما سخت‌تر شده است البته نه از نظر حجم کار بلکه از نظر ارزش ریالی که هریک از مرسولات پستی دارند، گاهی حتی زیورآلات و طلا هم با پست ارسال می‌شود و مسئولیت این بسته تا زمانی که به گیرنده برسد با پست است و اگر پستچی آن را گم کند باید هزینه‌اش را بپردازد، پس خیلی باید امانت‌دار بود تا بسته‌ها گم نشود.
ایرنا. شما تا الان بسته‌ای را گم کرده‌اید؟
چنین بسته‌ای که ارزش ریالی داشته باشد نه، ولی خب پیش می‌آید، یکبار سند یک سیمکارت را باید دست گیرنده می‌رساندم که متاسفانه در اثر یک حادثه در داخل جوی آب افتاد و گم شد، ولی خوشبختانه چون زیاد کاربردی نبود، صاحب سیمکارت واکنش بدی به این موضوع نشان نداد.
ایرنا. آقای میانجی روزانه چند مرسوله پستی جا به جا می‌کنید؟
هر پستچی روزانه در حدود ۱۰۰ نامه ثبتی که نیاز به امضای الکترونیک از گیرنده دارد جا به جا می‌کند، البته این را هم اضافه کنم که گاهی تعداد این نامه‌ها بیشتر هم می‌شود.
ایرنا. به امضای الکترونیک اشاره کردید، این کار چطور انجام می‌شود؟
عصر حاضر، دنیای دیجیتال است و ما نیز امضاهای الکترونیک را از طریق گوشی ثبت می‌کنیم و رسید دریافت را می‌زنیم.
ایرنا. در گذشته مردم احترام زیادی به پستچی قائل بودند، الان ارتباط شما با مردم چطور است؟
الان نیز همینطور است و مردم بسیار محبت آمیز برخورد می‌کنند، منتهی همانطور که عرض کردم، نوع کار ما نسبت به گذشته تغییر کرده است.
وگرنه بسیار پیش آمده است که موقع رساندن یک مرسوله مردم مراقب مرسولات بوده‌اند و این یعنی ارتباط مثبت بین مردم و پستچی همچنان وجود دارد.
ایرنا. تا به حال پیش آمده که مرسوله‌ای به دست صاحبش نرسد؟
بله از این موارد زیاد داریم، ولی غم‌انگیز آن است که گاهی مرسوله ای را به دست کسی می‌رسانیم، با صحنه‌ای مواجه می‌شویم که تا مدت ها ذهنمان را درگیر می‌کند.
همین چند وقت پیش که یک مرسوله را به در یک خانه رساندم، یک خانم با ناراحتی بسته را تحویل گرفت و با گریه گفت که صاحب بسته یعنی پسرش فوت کرده است و این یکی از خاطرات تلخ دوران کاری من بود.
همین چند وقت پیش که یک مرسوله را به در یک خانه رساندم، یک خانم با ناراحتی بسته را تحویل گرفت و با گریه گفت که صاحب بسته یعنی پسرش فوت کرده است و این یکی از خاطرات تلخ دوران کاری من بود.
ایرنا. برای رساندن یک بسته به دست صاحبش چند بار به مقصد مراجعه کنید؟
گاهی ممکن است، گیرنده در منزل نباشد یا مسافرت باشد، وظیفه ما رساندن مرسوله به دست گیرنده است و باید رسید را از او بگیریم البته امروزه با گسترش دنیای الکترونیک این کار راحت‌تر شده و پس از برگشت مرسوله، گیرنده با مراجعه به اداره پست می‌تواند آن را تحویل بگیرد، اما قبل از آن ما چند بار به در خانه مراجعه می‌کنیم تا بسته را به دست صاحبش برسانیم.
ایرنا. درباره مرسولات مربوط به کتاب هم توضیح دهید، چون پست در نمایشگاه کتاب کار بزرگی انجام داد؟
از همان بازه زمانی یعنی سالی که نمایشگاه کتاب به صورت مجازی برگزار شد، کار پست بیشتر دیده شد و از همان زمان نیز کار پست در ارسال مرسولات کتاب بیشتر شده است.
البته در روزهای عادی نیز برخی از شهروندان کتاب را به صورت مجازی سفارش می‌دهند و از طریق پست به دستشان می‌رسد.
ایرنا. الان شیوه فعالیت شما چطور است، در کل شهر فعال هستید؟
نه کار پستچیها منطقه بندی دارد و هر یک از نامه رسان‌ها در یک نقطه از شهر فعالیت دارند که به نظر من کار خوبی برای شناخت پستچی از منطقه و همچنین آشنایی اهالی محل با پستچی مربوط است.
