این نوع اقدامات که در قالب کلام، سوال، فرضیه یا رفتار مطرح می‌شود «ریزپرخاشگری» (Microaggression) نام دارد و می‌تواند بسیاری از جنبه‌‌‌های وجودی ما را هدف قرار دهد. به‌‌‌عنوان‌‌‌مثال، می‌تواند به قومیت، جنسیت، والدین، پیشینه، سلامت روان یا هر جنبه دیگری از هویت ما مربوط باشد.
با توجه به تاثیر این ریزپرخاشگری‌‌‌ها بر افراد و محیط، نمی‌توان از آنها چشم‌‌‌پوشی کرد و باید آنها را جدی گرفت، زیرا در پس آن نشانه‌‌‌هایی از بی‌‌‌احترامی و نابرابری دیده می‌شود.
این پرخاشگری‌‌‌های به‌‌‌ظاهر کوچک، ظریف و اغلب ناخواسته می‌توانند باعث کاهش عملکرد، رضایت شغلی، امنیت روانی، اختلالات ارتباطی و در بلندمدت افزایش ترک خدمت شوند.
طبق گزارش مجله فورچون، ۶۸درصد از کارکنان ایالات متحده، ریزپرخاشگری را یک موضوع مهم در محیط کار قلمداد می‌کنند و توجه به آن را ضروری می‌‌‌دانند.
یافته‌‌‌های گالوپ نیز نشان می‌دهد که ۲۴درصد از زنان آفریقایی- آمریکایی و ۲۴درصد از کارکنان اسپانیایی‌‌‌تبار در ایالات متحده، در یک سال گذشته ریزپرخاشگری را در محل کار خود تجربه کرده‌‌‌اند. تحقیقات هاروارد هم حاکی از آن است که ۵۷درصد از سیاه‌پوستان آمریکایی با ریزپرخاشگری در دریافتی و ارتقای شغلی و ۳۱درصد از زنان با ریزپرخاشگری جنسیتی مواجه بوده‌‌‌اند.
فوربس نیز طی گزارشی اعلام کرد که ۳۶درصد از زنان و ۲۷درصد از مردان ریزپرخاشگری را در محل کار خود تجربه کرده‌‌‌اند. بنابراین برای ایجاد محیط‌‌‌های کاری فراگیر، دلپذیر و سالم، باید به‌‌‌طور فعال با ریزپرخاشگری مقابله کرد. انجام این کار مستلزم شناخت انواع ریزپرخاشگری و آگاهی از نحوه مقابله با آنهاست.
ریزپرخاشگری را می‌توان به سه دسته کلامی، رفتاری و محیطی تقسیم کرد.
ریزپرخاشگری کلامی: بیان چیزهایی است که ممکن است در ابتدا آشکار به نظر نرسد اما برای یک فرد یا گروه خاص بی‌‌‌احترامی یا توهین قلمداد می‌شود و درواقع نظرات ظریف یا کوچک‌‌‌نمایی‌‌‌های روزمره هستند که پیامدهای پنهانی دارند و کلیشه‌‌‌ها را تقویت می‌کنند.
اظهاراتی مانند «با توجه به قومیتتان، خیلی خوش‌‌‌اخلاق هستید» یا «باوجود اینکه آسیایی هستید، حساب و کتابتان خوب است»،
«برخلاف ظاهرتان خیلی مودب هستید» یا «به نظر می‌رسد اهل اینجا نیستید راستش را بگویید اهل کجایید؟» نمونه‌‌‌هایی از این نوع ریزپرخاشگری هستند.
ریزپرخاشگری رفتاری: بیانگر این است که گاهی اوقات، صدای اعمال ما بلندتر از کلمات شنیده می‌شود.
ریزپرخاشگری رفتاری شامل ژست‌‌‌ها، حالات چهره یا زبان بدن است که پیامی ظریف از سوگیری یا طرد را منتقل می‌کند. به‌‌‌عنوان‌‌‌مثال می‌توان به «قطع کردن مداوم حرفهای یک همکار یا چرخاندن چشمان در هنگام صحبت کردن او» یا «نسبت دادن یک رنگین‌‌‌پوست در محل کار به مشاغل درجه پایین» یا دادن بازخورد شخصیتی مانند «بیشتر لبخند بزنید» یا «تلفظ اشتباه اسم یک همکار پس از چند بار تصحیح» یا «دادن نام مستعار به کسی» اشاره کرد.
ریزپرخاشگری محیطی: در محیط کار و فرآیندهای آن تعبیه شده‌‌‌اند. این نوع ریزپرخاشگری می‌تواند از طریق فقدان تنوع در موقعیت‌‌‌های رهبری سازمانی، فقدان خط‌‌‌مشی‌‌‌های فراگیر، یا حذف نامحسوس یک فرد از یک تیم ظاهر شود. «عدم‌استخدام افراد مربوط به یک قومیت خاص در سطوح مدیریتی» یا «عدم‌حمایت از رنگین‌‌‌پوستان برای پیشرفت در نقش‌‌‌های رهبری سازمانی» یا «عدم‌ارتقای برخی از کارکنان به دلیل معلولیت» یا «مقاومت در برابر ایجاد شرایط مناسب برای کسانی که کم‌شنوایی دارند» یا «پرداخت حقوق بیشتر به مردان نسبت به زنان برای یک شغل مشابه» را می‌توان نمونه‌‌‌هایی از این گونه پرخاشگری‌‌‌ها در نظر گرفت.
با توجه به توضیحات ذکرشده چند توصیه به مدیران برای برخورد بهتر با این پرخاشگری‌‌‌ها ارائه می‌شود:
۱-ابتدا خود آموزش ببینید. قبل از اینکه بتوانید تیم خود را به سمت تغییر هدایت کنید، باید بدانید که ریزپرخاشگری چیست. اینها رفتارهای ظریف، اغلب ناخواسته و تبعیض‌‌‌آمیز هستند که می‌توانند باعث شوند کارکنان شما در محیط کار احساس بدی داشته باشند.
۲- یک فضای امن ایجاد کنید. اطمینان حاصل کنید که کارکنان شما می‌‌‌دانند در دسترس هستید و به نگرانی‌های آنها اهمیت می‌‌‌دهید. گفت‌‌‌وگوهای باز را تشویق کنید و آشکارا تاکید کنید که در برابر ریزپرخاشگری‌‌‌ها از افراد حمایت می‌‌‌کنید.
۳- الگو باشید. الگوی اجتناب از ریزپرخاشگری باشید. از بیان اظهارات غیرحساس یا شرکت در ریزپرخاشگری خودداری کنید. اقدامات شما به‌‌‌عنوان مدیر، رفتار دیگران را تنظیم می‌کند.
۴- کارگاه‌‌‌های آموزشی برگزار کنید. آموزش و کارگاه‌‌‌های آموزشی منظم در مورد تنوع، برابری، و شمول برگزار کنید. این جلسات می‌توانند به تیم شما کمک کنند تاثیر ریزپرخاشگری را بهتر درک کنند.
۵- گزارش‌دهی شفاف داشته باشید. یک روش روشن برای گزارش ریزپرخاشگری‌‌‌ها ایجاد کنید. اطمینان حاصل کنید که کارکنان می‌‌‌دانند چگونه پرخاشگری‌‌‌ها را گزارش کنند. گزارش‌‌‌ها را جدی بگیرید و به‌‌‌صورت محرمانه به آن رسیدگی کنید.
۶- مسائل را به‌‌‌سرعت حل کنید. هنگامی‌‌‌که یک ریزپرخاشگری گزارش می‌شود، آن را پنهان نکنید. سریعا به آن رسیدگی کنید و اقدامات لازم را انجام دهید. این پیام قدرتمندی را ارسال می‌کند که شما متعهد به ایجاد محیطی عاری از ریزپرخاشگری هستید.
۷- پیشرفت را اندازه‌‌‌گیری کنید. به‌‌‌طور منظم اثربخشی تلاش‌‌‌های خود را ارزیابی کنید. آیا پرخاشگری در حال کاهش است؟ آیا فرهنگ محیط کار در حال بهبود است؟ از نظرسنجی‌‌‌ها و بازخوردها برای سنجش پیشرفت استفاده کنید.
۸-پرورش شایستگی فرهنگی. عبارت است از فراهم کردن منابع و آموزش برای کمک به مدیران و کارکنان برای توسعه شایستگی فرهنگی، ازجمله درک هنجارهای فرهنگی مختلف، سبک‌‌‌های ارتباطی، و دیدگاهها. این می‌تواند به جلوگیری از سوءتفاهم‌‌‌ها و کاهش احتمال ریزپرخاشگری‌‌‌های ناخواسته کمک کند.
۹- به مسائل سیستمی رسیدگی کنید. توجه داشته باشید که ریزپرخاشگری‌‌‌ها اغلب از مسائل سیستمی عمیق‌‌‌تر درون سازمان سرچشمه می‌‌‌گیرند. اقدامات پیشگیرانه برای رسیدگی به این مسائل اساسی، مانند سوگیری در فرآیندهای استخدام و ارتقا، دسترسی نابرابر به فرصت‌‌‌ها، یا نابرابری در رفتار، انجام دهید.
۱۰- مداخله تماشاگران را تشویق کنید. کارکنان خود را توانمند سازید هر وقت شاهد وقوع ریزپرخاشگری در محل کار بودند، بدون ترس مداخله کنند و در عین حال آنها را در مورد نحوه برخورد موثر و به چالش کشیدن رفتار نامناسب با حفظ حرفهای بودن و احترام، راهنمایی کنید.
