به گزارش اخبارکار به نقل از دنیای اقتصاد ، مدیران عامل عاشق داده هستند. چون داده محرک تصمیمات مربوط به قیمت‌گذاری و استراتژی‌‌‌های ورود به بازارهای جدید است. اما پای دورکاری که به میان می‌‌‌آید، پچ‌‌‌پچ‌‌‌های طبقه مدیران اغلب مثل یک‌‌‌جور سلیقه شخصی به نظر می‌رسد تا حقایق مستدل. و بسیاری از این مدیران می‌‌‌خواهند کارمندانشان پشت میزهایشان برگردند.
برای مثال، سپتامبر گذشته لری فینک، مدیرعامل شرکت خدمات مالی آمریکایی بلک راک، در مصاحبه‌‌‌ای درباره کاهش تورم گفت: «من فکر می‌‌‌کنم اگر به یک شکل جادویی آدم‌‌‌های بیشتر و بیشتری به اداره برگردند، شاهد رشد بهره‌‌‌وری باشیم.»
باب آیگر، مدیرعامل دیزنی، در ایمیلی که اوایل امسال برای کارمندانش فرستاد تا از آنها بخواهد چهار روز در هفته به محیط کار برگردند، نوشت: «هیچ‌‌‌چیز نمی‌تواند جایگزین قابلیت ارتباط برقرار کردن، توجه کردن و کار با همکاران شود که از با هم و در کنار هم بودن حاصل می‌شود.»
جیمی دایمن، مدیرعامل شرکت خدمات مالی جی‌‌‌پی مورگان، از دورکاری منزجر است و عقیده‌‌‌اش در این مورد تزلزل‌‌‌ناپذیر بوده است. او در سال ۲۰۲۱ گفته: «این روش برای جوان‌‌‌ترها جواب نمی‌‌‌دهد. برای آنهایی که می‌‌‌خواهند از هر راهی پول دربیاورند جواب نمی‌‌‌دهد. از لحاظ خلق ایده خودجوش جواب نمی‌‌‌دهد و برای فرهنگ جواب نمی‌‌‌دهد.» حق با اینهاست؟ حقیقت این است که هنوز نمی‌توانیم با قطعیت حرفی بزنیم. روال عادی محیط کار به‌‌‌سرعت در حال تغییر است و ابزارهای نرم‌‌‌افزاری تعاملی هر لحظه در حال به‌‌‌روزرسانی و پیشرفت هستند.
براین الیت که پیش از این، رهبر کنسرسیوم تحقیقاتی اسلکس (Slack’s Future Forum) بود و اکنون در خصوص تنظیمات مدل کاری منعطف به تیم‌‌‌های مدیریتی مشاوره می‌دهد، می‌‌‌گوید بسیاری از مدیران عامل هنوز نسبت به مدلی که سال‌ها قبل جوابگو بوده «نوستالژی مدیریتی» دارند.
منبع :forbes
مترجم :منا بختیاری
