به گزارش شفقنا از الجزیره، سیدانت منده، دارای مدرک مهندسی است. اما او با نظارت بر ساخت خانهای کار میکند که به هیچیک از آموزشهای او نیاز ندارد و دستمزد ناچیزی را در Ralegaon، هند دریافت میکند. این مرد ۴۲ ساله که در روستای دابهادی در منطقه یاواتمال در ایالت ماهاراشترا در غرب هند بزرگ شده بود، چنان از معلمان اطرافش الهام گرفت که می خواست خودش یکی از آنها شود. او با فقر، مرگ نابهنگام پدرش و تلفات فزاینده مزرعه اش مبارزه کرد و این آرزو را به واقعیت تبدیل کرد.
او اکنون یکی از تحصیلکرده ترین افراد روستای خود است: ساواله مدرک کارشناسی ارشد و دیپلم در آموزش و پرورش، مدرکی که برای معلمان مدارس ابتدایی در نظر گرفته شده است، دریافت کرد. با این حال، او اغلب در میان دوستانش مورد شوخی قرار می گیرد. دلیل؟ او کمتر از یک کارگر بی زمین در روستا درآمد دارد. ساوال پس از ۱۳ سال کار در یک مدرسه خصوصی، ۷۵۰۰ روپیه (۹۰ دلار) در ماه یا ۲۵۰ روپیه (۲.۴ دلار) در روز درآمد دارد.
در روستا، دستمزد روزانه کارگران مزرعه بین ۳۰۰ تا ۴۰۰ روپیه (۳.۷-۴.۷ دلار) است. ساوال میگوید: «دوستانم مدام مرا مسخره میکنند و میگویند [که] حتی کارگران بیسواد مغازههای گوشهای بیشتر از من درآمد دارند.
تنها دلداری برای ساواله این است که او تنها نیست. با انتخاب دولت جدید هند، مشاغل به عنوان یک موضوع کلیدی مطرح شده است. یک نظرسنجی توسط مرکز مطالعات جوامع در حال توسعه Lokniti مستقر در دهلی نو (CSDS) نشان دهد که افزایش بیکاری بیش از همه در ذهن رای دهندگان بوده است. همچنین میلیونها هندی مانند ساواله بیکار هستند و در مشاغل بسیار کمدرآمدی صلاحیت بیش از حد دارند. تحصیلات آنها، اغلب، اهمیت کمی دارد.
منبع: الجزیره